ในช่วงที่ผลก รรมไม่ดีมาส่งผล บางครั้งเหมือนมืดแปดด้าน
หันไปทางไหนเจอทางตัน
หันไปทางไหน…ไม่มีใครเหลียวแลช่วย บุญของตนที่ทำมา
เท่านั้นที่จะพาฝ่าความมืดมิดนี้ได้
3 บุญใหญ่ที่อย ากจะให้เร่งทำหากจะไปไม่ไหวแล้ว หรือที่ดี
อยู่แล้ว ก็จะดียิ่งขึ้นร้อยเท่าพันเท่าทวีคูณ
…บุญแรก คือ บุญจากการกตัญญู…
กตัญญูใคร? พ่อแม่เป็นอันดับแรก ท่านมีบุญคุณอันประมาณ
มิได้ทั้งให้กำเนิดทั้งอุ้มชู ทำให้เราจากวิญ ญาณเป็นคนทุ กวันนี้
แค่สำนึกนั้นยังไม่พอ เราต้องตอบแทนท่านอย่ างดีที่สุดเท่าที่มี
กำลังคนที่ทำบุญกับพ่อแม่นั้นวันที่มีภัย วันที่เ ดื อ ด ร้ อ นอย่ าง
แสนสาหัสบุญนี้จะพาหลุด วงล้อมก รรมแม้ท่านล่วงลับไปแล้ว
บางท่านไม่ได้จากไปไหน ยังคงเฝ้าดูห่วงใย เป็นเทวดาคอย
คุ้มครอง หมั่นสร้างบุญอุทิศไปให้ท่าน ขอบุญจากท่านช่วยเรา
นอกจากพ่อแม่แล้ว คนรอบข้างไม่ว่าพี่น้อง เพื่อนหรือแม้แต่
คนที่เราไม่รู้จักเคยช่วยเหลือย ามเราลำบากอุ้มชูหนุนเรา
เมื่อมีโอกาส เมื่อมีกำลังจงทำ จงตอบแทนเขา แม้ว่าหนึ่งช้อน
น้ำหนึ่งขัน คือสิ่งที่เรารอดมาได้ ตอบแทนคุณเขาเราจะรอด…
…บุญที่สอง คือ บุญของตนเอง…
ที่สร้างขึ้นมาในภพนี้ ทั้งจากทาน จากศีล จากภาวนา ทั้ง 3
สิ่งนี้ เป็นบุญใหญ่ที่จะพาเรารอด คนไม่มีบุญของตนเองนั้น
ไม่มีทางพ้นไปได้ เราต้องมีฐานบุญของเราเอง ทานไม่มีเงิ น
ก็อภั ยทานนำ เมื่อมีบ้างก็ทำสลึง สองสลึงด้วยจิตบริสุทธิ์ยิ่ง
ใหญ่ ผลบุญมากกว่าเงิ นพันล้านที่จิตไม่บริสุทธิ์ ศีล แม้จะ
อด ต ๅ ย จะลำบากแค่ไหนอย่ าผิดศีล ต้องอดทน อดกลั้น
อย่ าเพิ่มวิกฤตให้ตัวเองเราต้อง “ซ่อม”และ “สร้าง” ไปพร้อมกัน
ยึดหลักพรวิเศษของพ่อไว้ “จะแน่วแน่ แก้ไข ในสิ่งผิด”
ภาวนานั้นเป็นบุญมาก ฝึกเถิดหัดสวดมนต์ฝึกทำสมาธิภาวนา
ระงับจิตใจที่ร้อนรุ่ม ฝึกให้เย็นลง ปลงให้ได้ อะไรที่เสี ยไปแล้ว
ช่างมัน ไม่เคยทำไม่เป็นไร เริ่มใหม่ได้ทุ กวินาที
…บุญสุดท้าย…
คือ บุญแห่งการให้อโหสิก รรมและขออโหสิก รรมบ่วงก รรมที่รัดเราไว้
ที่ดึงเราไว้ส่วนหนึ่งไม่ให้เดินหน้า ไม่ให้พบกับอะไรเลย ปิดทางโ ชค
ลาภปิดทางความเจริญ คือ เจ้ากร รมนายเ วรปลดปล่อยซึ่งกันและกัน
เถิดอย่ าได้มีเ วรก รรมต่อกร รม เริ่มที่เราต้องให้อภั ย ให้อโหสิกร รมก่อน
ปลดเชือกฝั่งเรา แล้วไปขออโหสิก รรมเจ้ากร รมนายเ วร ที่มีทั้งมีชีวิต
เป็นวิญ ญาณอาฆ า ตตามล้างตามผลาญ ที่มีชีวิตคือ คน สรรพสัตว์
ทั้งหลายที่รายล้อมเรา ทั้งพี่น้องเพื่อน บริวารหรือแม้แต่พ่อแม่เราที่
บางครั้งท่านเผลอ ท่านสร้างก รรมกับเรา มันฝังในจิตของเรา บุญและ
กรร มนั้นบันทึกในจิตเราซ่อนใครซ่อนได้ แต่เราซ่อนก รรมไม่ได้ ให้
อโหสิกร รมทุ กวันเถิด เพราะเราคงผ่ านภพชาติมามากมาย หลายคน
ที่ทุ กข์ทรม านเขารอการปลดปล่อยจากเรา เช่นกัน เราต้องขออโหสิ
ก รรมเจ้า กร รมนายเว รด้วยทำได้ทุ กวัน ดีทุ กวัน 3 บุญใหญ่ที่แนะนำนี้
ใครทำได้ตลอดเวลา ปาฏิหาริย์แห่งบุญที่ยิ่งใหญ่ จะพาพ้นไปจาก
ความมืดทั้งปวง ด้วยบุญของเรา ด้วยก รรมดีของเรา…
ขอให้พิจารณาด้วยสติ ด้วยปัญญา ด้วยภูมิธรรม
ขอบคุณที่มา : meokayna
