สอนคนให้รู้จักใช้ “เ งิ น” จากชีวิตเป็นห นี้ มี เ งิ นเก็บ…เป็น แ ส น

เอาไว้ให้เป็นข้อคิดเตื อนใจ จากเป็นห นี้มากมาย จนมีเก็บเป็นแสนช่วงชีวิตนึงตอนอยู่

กับภรรย าคนเก่าที่ทำงานเป็นพนักงาน ข า ย ในห้างผมได้มีโอกาส

รู้จักพนักงานห้างคนนึงที่มีห นี้สิน

เช่น เดียวกับพนักงานคนอื่น ๆ ห นี้บัตร ผ่อนของ ใช้จ่ายเดือนบางเดือน…ไม่เหลือ

ปีแรกสร้างห นี้ให้ตัวเอง ด้วยโทรศัพท์ที่ย ากได้ผ่อนมันผ่ านบัตร ปีต่อ ๆ

มาในกระเป๋าตังค์มีบัตรเครดิตมากกว่า 2 ใบ 4 ปี

ทำงานใช้ห นี้บัตรอย่ างเดียวใช้ห นี้ที่ตัวเองก่อไว้ โทรศัพท์ ทีวี เครื่องใช้ต่าง ๆ

จนวันนึง เขาอย ากมีชีวิตใหม่เขาโยนบัตรทุ กใบทิ้งหมด คืนรถยนต์ที่ผ่อนมาเป็นปี

ย้ ายออกจากอพาร์ตเมนต์เดือนละ 6 พันไปเช่าห้องเดือนละ 800 ห้องน้ำรวม

จากเคยกินสเต็ก ชาบู กับเพื่อน ๆ ทุ กวีคเขาต้มไข่ 1 ฟอง ละลายพริกน้ำปลาไปกิน

ที่ทำงานกลับมาบ้านลูกชิ้น 1 ไม้กินกับข้าว 5 บาท หยอดน้ำตู้กินเพื่อนในที่ทำงานตี

ตัวออกห่างเพราะเขาไม่กินใช้หรูหรา

เหมือนเมื่อก่อนรถก็ไม่มี เ นื้ อย่ างก็ไม่ไปกินกับเพื่อนเหมือนทุ กเดือนห่อข้าวมาทำงาน

กินน้ำฟรีของห้างเย็นกลับบ้าน กินลูกชิ้นบ้าง มาม่าบ้าง ไข่เจียวบ้างทำแบบนี้เป็นปี ๆ มีเงิ นเก็บ 3 – 4 หมื่น

จากที่เป็นห นี้เดือนไหนได้ค่าคอมมากก็ได้เก็บมากเขา

ยังคงใช้ชีวิตเหมือนเดิมห่อข้าวมากินพักห้องเช่าห้องน้ำรวมจนวันนึงจุดเปลี่ยนชีวิต

มาถึงตากผ้าห่มไว้ดันโดน ขโ ม ยเขาไม่ต้องการซื้อผ้าห่ม ชุดเครื่องนอนด้วยเงิ นสด

เพราะที่ผ่ านมารู้คุณค่าของ เงิ นมากขึ้นเขาตัดสินใจผ่อนผ้าห่ม

กับแขกแถวบ้านเช่าในร้าน ข า ย 1,500 แขกให้ผ่อน สบาย ๆ 350 บาท 10 เดือนต ก

วันละสิบกว่าบาทเองเขาตัดสินใจผ่อน คืนแรกที่นอนใต้ผ้าห่มใหม่ใจก็ครุ่นคิด ด อ ก เท่าตัวเลยนี่หว่า

นอนไปนอนมาเขาคิดได้ ข า ย ผ้าห่มเงิ นผ่อน

ให้เพื่อนร่วมงานพนักงานห้างชอบผ่อนของเขาไปร้าน ข า ย ชุดเครื่องนอนไปขอแค็ตตาล็อก

ชุดเครื่องนอนแบบต่าง ๆ มาเอาไป ข า ย ให้เพื่อนในแผนกสั่ง วันเดียวได้เป็นสิบ ๆ

ชุดดาวน์ 500 ผ่อ น 300 บาท 10 เดือน ต้นทุน 1,500 (ราคาหลายปีก่อน) ได้กำไรเท่าบังเลย เท่าตัว

ปากต่อปากไปถึงแผนกอื่นชวนกันมาผ่อนไม่กี่เดือนเขา ข า ย ชุดเครื่องนอน ในเพื่อนพนักงาน

นับร้อยชุดมีโ ก งบ้าง หนีบ้างแต่คำนวณแล้วก็ยังกำไรงามจากเป็นห นี้ ตอนนี้มีเงิ นให้

ผู้จัดการกู้เขามีชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีขึ้นโดยไร้บัตรได้ชีวิต

สะดวกสบายกลับคืนมา ได้ดาวน์บ้านได้ผ่อนรถคันใหม่และเขา ยังคงทำตัวเรียบง่าย ในการใช้จ่ายเหมือนเดิม

ห่อข้าวมากิน (อาหารดีกว่าเดิม) กินน้ำฟรีของห้าง ตั้งใจทำงานที่รับผิดชอบจนในที่สุดเขารับผ่อนสินค้า

หลายรายการให้กับเพื่อนพนักงานจากเป็นห นี้

กลายเป็นมีเก็บเป็นแสนบทความนี้ เขียนให้เห็นถึงการปรับตัวการประหยัด และใช้ชีวิตอย่ างพอดีเพื่อแก้ไข

สถานการณ์ของชีวิตอย่ าได้มองเรื่องการผ่อนของเอากำไร เท่าตัวของเขาเป็นเรื่องเอาเปรียบคนอื่นเลย

เพราะกู้เงิ นแบงค์ซื้อบ้าน

ด อ ก ก็เท่าตัวเหมือนกันให้มองวิ ธีการ วิ ธีเอาตัวรอด ดูไหวพริบของเขาการลดอัตรา

ลดหน้าตาทางสังคมลงมันทำให้ชีวิตแ ย่ ๆ ดีขึ้นได้ตอนเขาห่อไข่ต้มมากิน กับข้าวในห้างเพื่อนถึงกับลุกหนี

นินทาเขาทั้งห้าง แล้วเป็นไงคนที่นินทา

เขาต้องมากู้เ งินเขาใช้อย่ างที่คนดัง ๆ พูดไว้มันจริงวันนี้หากคุณซื้อแต่ของที่อย ากได้เพื่อเอามาอ วดคนอื่นวันนึง

คุณจะต้อง ข า ย ของที่จำเป็น เพื่อรั กษาฐานะเอาไว้ลองดูที่ตัวเราครับอะไรบ้างในชีวิตที่ไม่จำเป็น

ตัดออกเคยอยู่ห้องเดือนละ 3,500 ลองไปดูห้องพัดลมแถว ๆ

ที่ทำงานเดือนละ 2,000 ดูยุคนี้ไม่ประหยัด ต า ย บ้าวัตถุ ตามเพื่อน เห็นทีจะ หา ยนะ กินน้อยลง

จ่ายน้อยลง แต่รายได้มากขึ้น ไม่กี่ปีก็ลืมตาอ้าปากได้ ทุ กอาชีพกล้ากินไข่ต้มคลุกข้าวเป็นปี ๆ ได้มั้ยอะ ทำได้ก็รอด

ขอบคุณที่มา : profession-j55