ยุคสมัยนี้ได้ยินข่าวว่าเพื่อนร่วมงาน หรือ รุ่นน้อง ลาออกจากงานประจำเยอะมาก
โดยเฉพาะคนที่ ไม่มีห นี้สิน หรือ ภาระค่าใช้จ่ายอะไร
ที่ต้องรับผิดชอบด้วยแล้ว ยิ่งมาไวไปไว
ประเด็นแรกเลยคือ.. ยุคสมัยนี้มีทางเลือกมากขึ้น ไม่เหมือนเมื่อก่อน
ที่จะทำงานหาเงิ นได้ก็ต้องเป็นลูกจ้าง( ไม่ได้บอกว่าเป็นลูกจ้างไม่ดีนะ )
แต่ถ้ามีทางเลือก ใครๆก็อย า กเป็นนายตัวเอง หรือ เป็นเจ้าของกิจการกันทั้งนั้น จริงไหม..?
ไม่ใช่คนรุ่นใหม่ไม่มีความอดทน หนักไม่เอา เบาไม่สู้
แต่ถ้าเขามีทางเลือกอื่นที่ดีกว่าเขาจะทนอยู่ทำไมจริงไหม..
เขาออกไปเป็นนายจ้างตัวเอง อาจจะเหนื่อยกว่าทำงานประจำด้วยซ้ำ
อาจต้องทำงานหามรุ่งหามค่ำ ไม่มีวันหยุดเลย เหนื่อยหน่อย
แต่ถ้าวันหนึ่งสำเร็จขึ้นมามันก็คุ้มที่จะเ สี่ ย ง
ปัจจุบันมีเทคโนโลยีมากมายที่เข้ามาช่วยให้คนรุ่นใหม่ทำงาน เปิดอาชีพอิสระ
หรือ เป็นนายตัวเองได้ง่ายขึ้น จึงไม่แปลกที่หลายๆคนจะเริ่มต้นทำกิจการอะไรของตัวเอง
และ ง้องานประจำน้อยลง
อีกประเด็นคือ… “เบื่อ”
เบื่อเพื่อนร่วมงาน วุฒิภาวะไม่มี อาวุโสไม่สน บางคน แค่หัวโขนในวิชาชีพ นึกว่าจะด่า
จะโวยยังไงก็ได้ มีแต่ตัวชี้วัดมากมายมากดดัน ทั้งๆเหตุผล
ผลลัพธ์ปลายทางเห็นกันจะๆ เหมือนสร้างภาพสั่งด้วยประโยคอุดมการณ์ขั้นสูงสุดเท่ห์ๆแต่กินไม่ได้
เบื่อความยุติธรรม ต่อให้คิดมาเถอะระบบสุดยอด เกณฑ์ชัดเจน สุดท้ายก็อิหรอบเดิม
คือ กลายเป็นซับซ้อนซ่อนเงื่อน รักใครชอบใครก็ให้คนนั้นเยอะอยู่ดี
เบื่อความเหลื่อมล้ำ กลัวไม่ถูกใจคนนั้นคนนี้
ไม่ต้องสนใจตรรกะ ทำไมคนนั้นได้เลื่อนตำแหน่ง
ทำไมคนนี้ทำมานานแต่ยังอยู๋ที่เดิม เงิ นเดือนก็ไม่ขึ้น แต่อย่ างว่าแหละ…
โลกนี้รายได้ไม่พอนั้นอยู่ย า ก ใครก็อย า กมีอย า กได้กันทั้งนั้น
จึงกลาเป็นการแข่งขันกันเองในองค์กร
ขอบคุณที่มา : jingjai999