ปริมาณของ “ความสุข” ไม่ได้ขึ้นอยู่กับจำนวนของ “สิ่งดี ๆ” ที่เราได้รับ
แต่อยู่ที่ “มุมมอง” ของเราที่มีต่อ “สิ่งเหล่านั้น” ต่างหาก
จงฝากชีวิตไว้กับ “สติและปัญญา”
อย่ าฝากไว้กับ “โ ชคชะตา ที่มองไม่เห็น”
อย่ า “คาดหวัง” กับสิ่งที่..มีชีวิต
อย่ า “ยึดติ ด” กับสิ่งที่มีวัน..ดั บ ส ล า ย
อย่ า “ยอมแพ้” หากยังมี..ลมหายใจ
อย่ า “ประมาท” มากไป..กับใจคน
ไม่มีความสำเร็จใด ที่จะไม่ใช้ความพย าย ามและเวลา
ความรู้สึกที่แ ย่ที่สุดไม่ใช่ “ความอ้างว้าง” หรอก
แต่เป็นเพราะ “การถูกลืม” โดยคนที่คุณไม่มีวัน “ลืมเค้า” ได้ต่างหาก
คืนที่ท้องฟ้า “มืดที่สุด” เราจะเห็นดาวได้ “ชัดที่สุด”
และวันใดที่เรา “ทุ กข์ที่สุด” เราจะได้เห็นว่า “ใครรักเราที่สุด”
ความสำคัญของการมี “เพื่อน”
ไม่ได้อยู่ที่เรา…มีเพื่อนกี่คน
แต่สำคัญที่…เราเหลือเพื่อนอยู่กี่คน
ในย ามที่เราต้องเจอกับ “วิ ก ฤ ต ของชีวิต”
ถึงคนเราจะมีเวลา 24 ชั่ วโมงเท่ากัน ..แต่เชื่อสิ
“คนรอ” กับ “คนถูกรอ” มันนานไม่เท่ากัน..
วันนี้ “ท้อ” ไม่เป็นไรขอ “ใจสู้”
“พรุ่งนี้” ยังมีอยู่ให้ “แก้ไข”
มีความหลัง เป็นบทเรียนใช้สอนใจ
“อนาคต” วันข้างหน้าเป็นอย่ างไร อยู่ที่เรา..
บางครั้ง..เวลาที่เรามีปัญหา เราก็ไม่ได้ต้องการ “คำปรึกษา”
แต่.. เราต้องการ “ใครสักคน” ที่พร้อมจะ “รับฟังปัญหา”
ท้อแท้ได้ แต่อย่ าท้อถอย
อิ จฉาได้ แต่อย่ าริษย า
พักได้ แต่อย่ าหยุด
ทำให้ถึงที่สุด แล้วหยุดที่คำว่า “พอ”
บางครั้ง…เรามองหา “สิ่งที่ข าด” จนพล าด “สิ่งที่มี”
และบางครั้ง ก็เฝ้าหา “สิ่งที่ดี” จนทำให้ “สิ่งที่มี” นั้นหายไป..
มี 3 ทางเลือกให้คุณในการทำอะไรสักอย่ าง คือ ทางที่ถูก ทางที่ผิดและ ทางที่คุณเลือกทำ
วิ ธี “เปลี่ยนคนอื่น” ที่ดีที่สุด คือ “เปลี่ยนมุมมอง” ของ “ตัวเรา” เอง
การเสี ยใจเป็นเรื่องปกติ แต่อย่ าเสี ยใจเรื่องเดิมซ้ำแล้วซ้ำเล่า เพราะจะกลายเป็นเสี ยเวลา
เมื่อคิดจะเดินไปข้างหน้า โปรดอย่ าหันมองกลับหลังอย่ างเสี ยดาย
มองปัญหา ให้เหมือนกับ “เม็ดทราย” ถึงจะเยอะมากมายแต่ ทรายก็เล็กแค่ “นิดเดียว”
สามเรื่องที่น่าเสี ยใจในชีวิต
พบครูดี…แล้วไม่เรียน
พบเพื่อนดี….แล้วไม่คบ
และพบโอกาส…แล้วไม่คว้าเอาไว้
เป็นธรรมดา.. “ที่ช่วงหนึ่งของชีวิต” ที่เราจะ.. “รู้สึกแ ย่”
แต่ขอ.. “อย่ าท้อแท้” เพราะคงไม่มีใครที่จะ “แพ้” ได้ทุ กวัน
คำสัญญาไม่ได้ช่วยให้ ความรัก มั่นคงและยืนย าว
แต่มันทำให้เจ็ บหนักกว่าเก่า เมื่อคนใดคนหนึ่ง “บังเอิญ” ไม่รักษ ามัน
ใบไม้..แม้จะเป็นใบที่อยู่สูงที่สุด
วันหนึ่ง..ก็ต้อง “หล่น” สู่พื้น
เหมือนใบอื่น ๆ ..ไม่ต่างกัน
“ทำตัว” ให้มีคุณค่ากับ “เวลา” ที่เหลืออยู่
อดทนสู้ “โ ชคชะตา” อย่ าท้อถอย
หัด “เดินหน้า” ไม่ใช่มัวแต่ “รอคอย”
จะ “ดีมาก” หรือ “ดีน้อย” ก็ขึ้นอยู่กับ “ตัวคุณ”
ความสำเร็จ ไม่จำเป็นต้องซ้ำทางใคร
เพราะชีวิตและหัวใจ บ่มเพาะมาต่างกัน
ไม่สำคัญว่ามีทรัพย์ มาก หรือ น้อย
แต่ที่สำคัญคือ ต้องใช้ให้น้อย ต่างหาก
ชีวิตจึงจะมี เหลือ มากกว่าข าด
ขอบคุณที่มา : verrysmilejung
