จงเป็นผู้ให้ และ ผู้รับด้วยใจ

1. ความเข้าใจเป็นสิ่งสำคัญ

สำคัญที่สุด เราต้องเข้าใจว่า เขาเป็นมนุษย์คนหนึ่ง รักเป็น เ จ็บเป็น น้อยใจเป็น

เห็นแ ก่ตัวเป็นคนรักของเรา ก็เป็นเหมือนเรา เขาและเราต่างเป็นมนุษย์ที่ไม่สมบูรณ์

แบบเว้นที่ให้เขาได้ทำผิ ดพลาดบ้าง ไม่มากก็น้อย เราก็คงเคยทำผิดต่อเขาเช่นกัน

2. รักแท้ มักส่องสว่างในวันมืดมน

ยิ่งเหนื่อยยิ่งรัก ยิ่งลำบาก ยิ่งเห็นใจ ในวันที่เขาท้อแท้ หมั่นถามไถ่ความรู้สึกเหนื่อยไหม

หิวไหม ร้อนไหม พักผ่อนพอรึเปล่า นั่งเป็นเพื่อนก็ได้นะเหล่านี้คือกำลังใจทั้งนั้น บางครั้ง

ช่วยอะไรไม่ได้ ช่วยแบ่งเบาความรู้สึกก็ดีมากมาย

3. หมั่นเติมความรู้สึกดี ๆ ด้วยการมอบ ด อ ก ไม้

ด อกไม้อาจไม่จำเป็นต้องเป็นด อกไม้ อะไรก็ได้ที่แทนความรู้สึกดี ๆ เค้กช็อกโกแลตสักชิ้น

อาหารอร่อย ๆ สักจาน ซักเสื้อให้ ล้างจานให้ ซ่อมไฟให้ ต่อโต๊ะ ตู้ เก้าอี้ให้ หรือจะพาไปเที่ยว

ชื่นชมต้นไม้ ใบหญ้า ท้องฟ้าดาวเดือนจูงมือคนรักท่องไปในความงดงามของโลกใบนี้ ก็ถือ

เป็นการมอบด อกไม้สวย ๆ ให้แล้ว

4. นี่คือช่วงเวลาหนึ่ง ที่คนสองคนจะใช้เวลาร่วมกัน

เราจะใช้มันอย่ างไรก็ได้ มอบด อกไม้ให้กัน หรือปาก้อนหินใส่กันก็ได้ขอให้คิดถึงข้อนี้มาก ๆ จด

จำวันเวลาที่ดีต่อกันไว้มาก ๆ สิ่งนี้ช่วยให้ข้ามผ่ านคืนวันร้ าย ๆ ไปได้

5. ความฝันเป็นสิ่งสำคัญ

ทุ กคนต่างมีฝัน เป็นคู่รักกันแล้วเหมือนลงเรือลำเดียวกัน ช่วยกันพายเรือช่วยกันพากันและกันไป

สู่ความฝัน ทำความฝันของกันและกันให้กลายเป็นความจริง

6. อยู่ด้วยกันทุ กวัน เห็นต่างกันบ้าง

โกรธกันบ้างเป็นเรื่องธรรมดา ทว่าอย่ าให้ลุกลามเป็นปมขัดแย้งในใจติ ดใจเรื่องไหน ให้รีบพูดคุยปรับ

ความเข้าใจ แม้เกิดปมในใจขึ้นแล้วก็ขอให้อดทนมิใช่อดทนด้วยความอดกลั้น แต่เป็นความอดทน

ด้วยความเมตตา ใช้ความเมตตาเยียวย าความขัดแย้งในใจ

ขอบคุณที่มา : songtorkwamrak