ชายคนหนึ่ง เขาจากบ้านเกิดมาเป็นสิบปีได้แล้ว มุ่งหน้าเข้าเมืองหลวงเพื่อที่จะไปหาเงิ นให้ได้เยอะ ๆ
จนตอนนี้เขาสามารถตั้งบริษัทเป็นของตัวเองและมีฐานะที่เรียกได้ว่า สุขสบาย
แต่เขาก็ไม่ค่อยอย ากจะกลับมาบ้านสักเท่าไหร่
เหตุผลเพราะแม่ชอบขอเงิ นเขา ยิ่งรู้ว่าเขาหาเงิ นได้มาก
ก็ยิ่งบอกให้เขาส่งกลับบ้านมากขึ้นกว่าเดิม
วันหนึ่งแม่เกิดล้ มป่ วยหนัก และได้จากไป เขาจึงต้องกลับบ้านเกิดเพื่อไปจัดงานอำลาคุณแม่เป็นครั้งสุดท้าย
ถึงเขาจะรู็สึกไม่พอใจ ที่แม่คอยแต่โทรไปขอเงิ นเขาทุ กเดือนไม่เคยข าด แต่ลึก ๆ
เขาก็รู้สึกเ สียใจที่ต้องจากแม่ไปจริง ๆโดยที่เขาไม่ได้อยู่ดูแลแม่มาเป็นสิบปีแล้ว
นอกจากส่งเงิ นกลับมาให้ตามที่แม่บอก
เมื่อเสร็จงาน พี่ชายได้เดินมาหาเขา พร้อมกับยื่นซองสีน้ำตาลซองหนึ่งให้และบอกว่า
“แม่ฝากมาให้แก แม่บอกว่าถ้าแม่จากไปแล้ว ให้เอาสิ่งนี้ให้แก”
ผมรับมาด้วยความงุนงง ระหว่างเปิดซองออก
ผมก็คิดในใจว่ามันสำคัญมากเลยหรอ หรือเป็นห นี้สินที่แม่ทิ้งเอาไว้ให้ผมกันนะ
และเมื่อเปิดออกมา ผมก็เห็นสมุดบัญชีเล่มหนึ่งที่เป็นชื่อของผม
พร้อมกับยอดเงิ นคงเหลือหลักล้านที่อยู่ในบัญชี มีกระดาษโน๊ตเล็ก ๆ เขียนไว้ว่า
“ถึงลูกชายคนเล็กของแม่ นี่เป็นเงิ นของแกทั้งหมด แกเป็นลูกที่แม่เป็นห่วงที่สุดในบรรดาพี่น้อง
เพราะแกเป็นคนใช้จ่ายฟุ่มเฟือยไม่รู้จักเก็บออม ที่แม่โทรไปขอเงิ นแกทุ กเดือน
ก็เพื่อเอามาเป็นเ งินเก็บของแก แม่ไม่ได้ใช้มันสักบาท ใช้ให้ประหยัด ๆ ล่ะ
ดูแลตัวเองดี ๆ แม่รักลูก “
เมื่ออ่ านจบ ชายหนุ่มก็เข่าทรุดลงไปกองกับพื้น แล้วร้องไห้ออกมาอย่ างไม่อาย เขายิ่งรู้สึกผิดกับแม่
ที่ผ่ านมาเขาเข้าใจแม่ผิดมาตลอด คิดว่าแม่อย ากได้แต่เงิ นกับเขา
เขาจึงหลีกเลี่ยงที่จะกลับบ้านมาเยี่ยมแม่ตลอดและตอนนี้เขาก็ไม่มีโอกาสได้ดูแลแม่อีกต่อไปแล้ว
เขาได้แต่ขอโ ทษผ่ านรูปแม่
พ่อแม่เลี้ยงดูเรามาตั้งแต่เล็ก ส่งเสี ยให้เล่าเรียน จนมีความรู้ติ ดตัวให้เอาตัวรอดได้
ไม่มีใครที่จะหวังดีกับเราเท่านี้อีกแล้วพ่อแม่ไม่มีเวลาอยู่รอเราไปได้ตลอด
เมื่อก าลเวลาล่วงเลย ร่ างกายท่านก็ทรุดลงตามก าลเวลาใครที่ยังมีโอกาสได้ดูแลก็จงดูแลท่านให้ดี
อย ากทำอะไรให้รีบทำเพื่อท่านซะ ก่อนที่จะไม่มีพ่อแม่อยู่ให้เราทำ
ขอบคุณที่มา : bitcoretech
