ทนลำบากทำงานตั้งนาน เพื่อผู้คนที่ไม่ได้จริงใจตั้งแต่แรกมีคนมากมายต้องนั่งทน
ทำงานที่เรา ” ไม่ได้รัก “
ให้ได้เงิ นมาเพียงแค่เพียง ” น้อยนิด “เพื่อไปซื้อในสิ่งของที่เขา ”
ไม่ต้องการ “เพื่อไปอ วดผู้คนที่เขา ” ไม่ได้รัก
“ผู้จัดการโรงงานชื่อดังแห่งหนึ่งในเมืองหลวง ได้รับวันหยุดย าวไปพักผ่อนกับครอบครัว
ผู้จัดการโรงงานจึงตัดสินใจไปพักร้อนแถวต่างจังหวัด ซึ่งเป็นห มู่บ้านเล็ก ๆ
ในชนบทเขานั่งดูสวนผักเล็ก ๆ ของคนแถวนั้น
ที่มีเล้าไก่ บ่อปลา นาข้าว และ สุนัขอีก 2 ตัว ในพื้นที่แค่ 2 ไร่โดยมีชายหนุ่มชาวสวนเพียงคนหนึ่ง
ที่กำลัง รดน้ำแปลงผัก ให้อาหารไก่ และ นั่งต กปลาเพื่อนำไปประกอบอาหารเย็น
เมื่อมีจังหวะผู้จัดการโรงงานจึงได้เดินเข้าไปถามว่า.. ” ปกติแล้วคุณใช้เวลาทำสิ่งเหล่านี้นานไหม
“หนุ่มชาวสวนคนนั้นตอบ… ” ไม่นานหรอก ประมาณวันละ 2-3 ช.ม.
“ผู้จัดการจึงถามต่อว่า… ” แล้วคุณใช้เวลาที่เหลือไปทำอะไร
“หนุ่มชาวสวนคนนั้นก็บอกว่า… ” ชีวิตผมก็แค่ชาวสวนชาวไร่ธรรมดานี่แหละ ไม่มีอะไรมาก
ปกติก็นอนตื่นสาย ใช้เวลาเล่นกับลูก รดน้ำต้นไม้ ให้อาหารไก่ บ่าย ๆ ถ้าง่วงก็งีบหลับไปบ้าง
ต กปลาบ้างถ้าอย ากกิน ต กดึก ๆ มาก็นอนดูซีรี่ย์ในเน็ตฟริกกับภรรย า
“ผู้จัดการโรงงานจึงเล่าเรื่องราวของตัวเองให้ฟังว่า… ”
ชีวิตผมเป็นเด็ กบ้านนอกคนหนึ่ง แต่ผมมีโอกาสได้ทุนไปเรียนต่างประเทศ ผมเรียนจบจากมหาวิทย าลัยฮาร์วาร์ด
ซึ่งเป็นมหาวิทย าลัยชั้นนำระดับโลก
“หนุ่มชาวสวนตอบกลับด้วยความตื่นเต้นว่า… ” ชีวิตคุณดูน่าตื่นเต้นจัง
“ผู้จัดการจึงเล่าต่อ… ” คุณรู้มั้ยผมสามารถแนะนำให้คุณร วยได้ อย่ างแรก
เลยคุณควรใช้เวลาทำงานให้เยอะกว่านี้
“พอใช้เวลาทำสวนเยอะขึ้น คุณก็จะมีผลผลิตไปขายได้เงิ นมากขึ้น เพื่อนำไปซื้อที่ดินเพิ่ม
ซึ่งก็จะทำให้คุณปลูกพืช เลี้ยงสัตว์ ได้มากขึ้นไปอีกจากนั้นคุณก็ขย ายเป็นฟาร์มขนาดใหญ่แบบครบวงจร
มีคนงาน มีโรงงานแปรรูปผลิตภัณท์ทางการเกษตร และ ส่งออกต่างประเทศได้
หนุ่มชาวสวนถามต่อว่า… ” แล้วทั้งหมดที่คุณว่ามาต้องใช้เวลากี่ปี…?
“ผู้จัดการตอบ… ” คงจะสัก 25 – 30 ปี ได้
ถ้าโอกาสเอื้ออำนวย “หนุ่มชาวสวนถามต่อว่า… ” แล้วหลังจากที่ทำทุ กอย่ างนี้สำเร็จแล้วละ…?
“ผู้จัดการโรงงานจึงตอบแบบยิ้ม ๆ ว่า… ”
แล้วช่วงเวลาที่สำคัญที่สุดก็มาถึง ตอนนี้คุณก็สามารถเกษียณตัวเอง นอนตื่นสาย ๆ
จับปลาวันละนิดหน่อย ใช้เวลาเล่นกับลูก ๆ แล้วก็นอนดูซีรี่ย์กับภรรย าของคุณ
“หนุ่มชาวสวนหัวเราะลั่นพร้อมตอบกลับว่า… ” แล้วทำไมผมต้องรออีกตั้ง 25 – 30 ปี
เพราะสิ่งที่คุณบอก ผมก็ทำแบบนั้นเป็นกิจวัตรประจำวันอยู่แล้ว…!!
“เคยลองถามตัวเองจริง ๆ ไหม…? ต้องเรียบจบสูง ทำงานดี ๆ ในออฟฟิตหรู ๆ แต่งตัวดี ๆ มีชุดสวย ๆ
เพื่อให้เราได้รับการยอมรับในสังคมสิ่งเรานี้ทำให้เราจำเป็นต้องใช้เวลาทนทำในสิ่ง
ที่เราไม่ชอบเพื่อนำเ งินที่เราไม่ค่อยจะมีมาซื้อในสิ่งที่เราไม่ได้ต้องการเพื่อให้คนที่เรา
ไม่ชอบ หรือ ไม่รู้จัก ได้มายอมรับ และ ชื่นชม ในวัตถุภายนอกเหล่านี้
ขอบคุณที่มา : forlifeth
