Home ข้อคิดสอนใจ คนเราเกิดมา ต้นทุนไม่เท่ากัน

คนเราเกิดมา ต้นทุนไม่เท่ากัน

คนเราเกิดมาต้นทุนชีวิต ไม่เท่ากัน แต่ไม่ใช่เหตุผลที่เราจะต้องยอมแพ้

เกิดมามีน้อยกว่าคนอื่น ยิ่งต้องสู้มากกว่าเขา แต่ไม่ใช่ว่าจะมีเหมือนเขาไม่ได้

อย่ าเอาความลำบากมากดทับตัวเองไม่ให้พัฒนาไปไหน

 

แต่จงใช้มันเป็นแรงผลักดันให้เราไปได้ไกลกว่าเดิม บางคนมีมาก

ไม่ต้องพย าย ามอะไรก็ได้สิ่งที่อย ากได้มาง่าย ๆ จนเคยชิน

พอนาน ๆ ไป ก็ไม่มีความพย าย ามที่จะทำอะไร สุดท้ายก็หยุดอยู่กับที่

 

แต่กลับกันบางคนที่เกิดมาต้นทุนติ ดลบ อย ากได้อะไรต้องพย าย ามเองมาโดยตลอด

ทำให้เขาเป็นนักสู้อย่ างเต็มตัว เมื่อต้องเจอกับอุปสรรคย าก ๆ เขาก็ยังสู้ไม่ถอย

 

สุดท้าย เขาก็ผ่ านมันมาได้นี่แหละ ถึงเรียกว่า ต้นทุนชีวิตที่ต่างกัน

ไม่ใช่ตัวตัดสินว่าใครจะไปได้ไกลกว่ากัน

 

เพราะสุดท้ายแล้ว ก็ขึ้นอยู่กับว่าแต่ละคนจะใช้ต้นทุนที่มีมาใช้ให้เกิดประโยชน์อย่ างไร

ต้นทุนไม่เท่าคนอื่น ไม่ใช่ข้ออ้างที่จะวิ่งเข้าเส้ยชัยไม่ได้

 

คุณย ายคนหนึ่งไปหา ห ม อ ที่ โ ร ง พ ย า บ า ล เมื่อตรวจเสร็จแล้ว

จึงได้เดินมานั่งรอที่หน้าห้องการเ งิน สักพักคุณย ายก็ได้ยินชื่อเรียกของตัวเอง

เพื่อให้ไปจ่ายเ งิน ก่อน รั บ ย า ค่าใช้จ่ายทั้งหมด 200 บาท

 

แต่คุณย ายหยิบเงิ นออกมามีแค่ 50 บาท ชายหนุ่มคนหนึ่งเห็นคุณย ายยืนอยู่นาน

จึงได้เดินเข้าไถามว่าเกิดอะไรขึ้น คุณย ายจึงบอกว่ามีเงิ นไม่พอจ่าย

 

ชายหนุ่มจึงอาสาจ่ายส่วนที่เหลือให้คุณย าย จากนั้นก็ได้พาคุณย ายมานั่งรอเรียก รั บ ย า

ในระหว่างนั้นชายหนุ่ม จึงได้ถามคุณย ายชายหนุ่มถามว่า “คุณย ายมากับใครครับ

ทำไมถึงมารอหน้าห้องจ่ายเงิ นคนเเดียว ลูกหลานไปไหน”

 

คุณย ายจึงตอบไปว่า “ย ายไม่ได้มากับลูกหลายหรอก ย ายติ ดรถคนแถวบ้านมาหน่ะ

เขาจะมา โ ร ง พ ย า บ า ล พอดี ย ายเลยขอมาด้วย เพราะย ายไม่มีเ งินค่ารถมาเอง”

ชายหนุ่ม จึงได้ถามต่อว่า “แล้วคุณย ายได้กินข้าวหรือยังครับ นี่ก็บ่ายกว่าแล้ว”

 

คุณย ายส่ายหน้า สีหน้าเศร้าสร้อย “เดี๋ยวย ายจะกลับไปกินที่บ้านหน่ะ เพราะย ายไม่มีเงิ นซื้อข้าวกินหรอก”

ชายหนุ่มจึงได้พาคุณย ายไปกินข้าว คุณย ายได้แต่ขอบคุณนับครั้งไม่ถ้วน

 

“ขอบคุณพ่อหนุ่มมากเลยนะ ที่ช่วยจ่ายค่า ย า และยังซื้อข้าวให้กินอีก

ลูกหลานก็ไม่เคยจะดูแล มีแต่จะเอาเงิ นอย่ างเดียวเลย วันนี้ย ายเพิ่งได้เงิ นคนชรา มันก็มาเอาไปหมด

 

ย ายเลยเหลือติ ดกระเป๋ามา 50 บาทนั่นแหละ แต่ก็ยังไม่พอจ่ายอยู่ดี”

เรื่องที่เล่าไปนั้น แสดงให้เห็นว่า พ่อแม่ไม่ได้มีให้ทั้งหมด แต่ท่านก็ให้ทั้งหมด

 

ที่ท่านมีกับลูก ๆ หลาน ๆ ที่จะให้ได้ แต่เราต้องกำหนดชีวิตตัวเองว่าจะพาชีวิตเดินไปทางไหน

ดีขึ้นหรือว่า แ ย่ ลง ก็อยู่ที่ตัวเราตัดสินใจ อย่ าไปโกรธพ่อแม่ที่ให้เราได้เท่านี้

 

เพราะที่ท่านให้คือทั้งหมดที่ท่านมี

ต้นทุน ไม่เท่ากัน มันพออ้างได้

แต่ความพย าย าม ไม่เท่ากัน มันอ้างไม่ได้

 

ขอบคุณที่มา : sabailey

Comments are closed.

Check Also

แนวคิด10 ข้อ สอนลูกให้ได้ดี เติบโตไปจะได้ไม่ลำบาก

เรื่องราวสอนใจ เผิงลี่หยวน เธอได้แสดงความคิดเห็น กับเรื … …