มนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่แปลกที่สุดในโลก
เขายอมสละสุ ขภาพเพื่อหาเงิ น
แล้วก็นำเ งินที่หามาได้ไปรั กษาสุ ขภาพ
เขาห่วงอนาคตมาก จนไม่มีความสุขกับปัจจุบัน
ผลคือ เขาไม่มีความสุขกับปัจจุบัน และ ดูเหมือนไร้อนาคต
เขาทำงานหนักเหมือนร่ างกายเป็นอ มตะไม่มีวันสิ้นลมหายใจ
และ สุดท้ายเขาก็จากโลกนี้ไปโดยแทบไม่ได้ใช้ชีวิต
นักธุรกิจท่านหนึ่ง พูดถึงสิ่งที่เขารู้สึกเสี ยใจ โดยเขาเล่าว่า…
ตลอดระยะเวลาที่ทำธุรกิจมาทั้งชีวิต เขามีเงิ นมากพอจนสามารถตระเวนซื้อบ้าน
ทั่วทั้งประเทศ ตั้งแต่เหนือจรดใต้
เขามีบ้านเกิน 10 หลัง ตามหัวเมืองใหญ่ ๆ ทั่วประเทศ แต่ในหนึ่งปีเขาไม่เคยตะเ วรนอนครบทุ กหลัง
ส่วนคนที่ได้นอนครบเกือบทุ กหลัง คือ คนรับใช้ของเขา ซึ่งได้ใช้ชีวิตอยู่ในคฤหาสน์หรูในต่างจังหวัด
อยู่อย่ างมีความสุข ท่ามกลาง ป่าเขา ต้นไม้ แม่น้ำ ลำธาร ได้ใช้ชีวิตอยู่ท่ามกลางธรรมชาติ อย่ างแท้จริง
ส่วนงานบ้านก็ไม่มีให้ทำมาก เพราะ เจ้านายไม่ค่อยมีเวลาได้เดินทางไป
ขณะที่เศรษฐีที่เป็นเจ้านายกลับทำงานหนักงก ๆ อยู่ในกรุงเทพ
แต่ละวันเจอรถติ ด ไม่ต่ำกว่า 3-4 ชั่ วโมง และ อาศัยอยู่ใน คอนโดที่ขนาดไม่ได้ครึ่งหนึ่งของบ้านพัก
ตากอากาศที่เขาซื้อเลยตื่นออกไปเข้าออฟฟิตแต่เช้า กลับเข้ามาบ้านก็ดึกมาก ไม่ได้ทานข้าวกับภรรย า
ไม่ได้สอนการบ้านลูก ไม่ได้ใช้ชีวิตอยู่กับครอบครัว
นี่คือ ชีวิต ที่เขาต้องเจออยู่ทุ กเมื่อเชื่อวัน ขณะที่ธุรกิจของเขากำลังไปได้ดี เขาก็เริ่มไม่สบายด้วยอาการ
ยอดฮิตของคนร วย นั่นคือ “ ม ะ เ ร็ ง ”
เขามองเห็นสภาพของตัวเองที่สะท้อนผ่ านกระจกบานใหญ่ที่ข้างเตียง รู้สึกตัวว่าเวลาในชีวิตนั้น
เหลือน้อยลงไปทุ กทีในช่วงที่เขาแข็งแรงดี มีกำลังทำงาน เป็นคนที่มีชื่อเสี ยง
เป็นที่รู้จักของคนในสังคม มีแต่คนอย ากจะเข้าหา
แต่ในวันนี้ ไม่มีใครมาเยี่ยมเลย มีแต่ภรรย าที่คอยดูแล และ ลูก ๆ ที่คอยมาหยอกล้อ เล่นด้วย อยู่ข้างเตียง
ส่วนคนอื่น ๆ ไม่มีคนอย ากเห็นสภาพของเขาในตอนนี้ และ เขาก็ไม่อย ากให้ใครมาเยี่ยมเพื่อให้
เห็นตัวเองในสภาพนี้ด้วย
เขาตัดสินใจว่าจะขอจากโลกนี้ไปกับสภาพแบบนี้ แบบที่ไม่อย ากให้ใครเห็น
วันหนึ่ง…!! เขาตื่นขึ้นมาก็เกิดอาการบรรลุธรรมขึ้นว่า แท้ที่จริงแล้ว
ชีวิตนั้น ต้องการที่นอนเพียงพอแค่ รองรับแผ่นหลังได้เท่านั้น
เงิ น ก็อยู่ในธนาคาร ชื่อเสี ยง ก็เปรียบเหมือนแค่สายลม ที่พัดมาแล้วเดี๋ยวก็พัดผ่ านไป
ชีวิตเราที่จริงนั้นไม่ต้องการอะไรมากเลย เราต้องการ ‘สิ่งพื้นฐานที่สุด’ นั่นก็คือ
ขอให้นอนลงไปบนเตียงเต็มแผ่นหลัง โดยไม่ต้องร้องโอดโอย
ขอให้ผมกลับมาดำ และ อยู่เต็มหัวเหมือนเดิม
ขอให้เคี้ยวข้าวได้อร่อย และ กลืนลงคอได้โดยไม่เจ็ บ
ขอแค่อย ากเข้าห้องน้ำ ก็เดินเข้าได้โดยไม่ต้องมีคนคอยประคอง
เขาตัดสินใจสละทุ กอย่ าง พอปล่อยลง ปลงได้ ต่อมาก็หายป่ วย…!! ซึ่ง…
หนึ่งในล้านคน จะโ ชคดีอย่ างนี้
เมื่อออกมาจากโรงพย าบาลแล้ว เขาก็ขายบ้านทุ กหลังที่มีตั้งแต่ เหนือจรดใต้
หันหลังให้ชีวิตความเป็นนักธุรกิจอย่ างสิ้นเชิง ตัดสินใจไปใช้ชีวิตเรียบง่ายในต่างจังหวัด
ทำเกษตรอินทรีย์
บอกลา ความหรูหรา เกียรติยศ ชื่อเสี ยง ลาภยศ ทรัพย์สิน อำนาจ ที่คนประเคนให้ทั้งหมด
และ ไปใช้ชีวิตอย่ างสงบกับครอบครัวเมื่อวินาทีสุดท้ายของชีวิตมาถึง สิ่งเหล่านี้
ทั้งชื่อเสี ยง เงิ นท อง บ้าน รถ ที่ดิน ทั้งหลายเหล่านี้ กลับช่วยอะไรไม่ได้เลย
เขาไม่สะสมทรัพย์สมบัติอะไรอีกต่อไป สิ่งเดียวที่เขาสะสมในตอนนี้ คือ สุ ขภาพ
และ ความรักของคนในครอบครัว
ขอบคุณที่มา : bitcoretech
