ถ้าพูดถึง คนที่มีความเล่ห๋เหลี่ ยม ทะเยอทะย าน และเจ้าเล่ห์ ต้องนึกถึง โจโฉ
ถ้าพูดถึง คนที่มีความฉลาดหลักแหลม วางแผนเก่ง ย ากที่จะหาใครเปรียบ
ต้องนึกถึง ขงเบ้ง
ถ้าพูดถึง ความแข็งแกร่ง และพละกำลังเหลือล้น เก่งในการต่อสู้ ต้องนึกถึง ลิโป้
แต่คนที่สามารถ ร่วมรวมทุ กก๊กให้เป็นก๊กเดียวกันได้ “คือผู้ชนะที่แท้จริง”
และคนนั้น ไม่ใช่คนที่ฉลาดที่สุด มีเล่ห์เหลี่ ยมที่สุด หรือมีพละกำลังที่เก่งที่สุด
จนมีคำกล่าวที่ว่า “ขงเบ้งที่ว่าฉลาด โจโฉที่ว่าร้ ายกาจ ยังต้องพลาดท่าให้กับคน ๆ นี้”
ซึ่งบทสรุปสุดท้ายของการต่อสู้อันย าวนานนี้
ผู้ชนะที่รวมให้เป็นก๊กเดียวได้นั้น คือ สุมาอี้เขาไม่ได้ฉลาดเท่ากับ ขงเบ้ง ไม่ได้มี
เล่ห์เหลี่ ยม หรือบริวารพรรคพวกมากมายเท่ากับ โจโฉ
ไม่มีบริวารที่เก่ง มีความสามาถมากมาย เหมือนอย่ าง เล่าปี่
สิ่งเดียวที่เขามี และเก่งกว่าคนอื่นนั่นก็คือ “เขามีสุ ขภาพที่ดี”
ทั้งเล่าปี่ โจโฉ ซุนกวน ผู้นำในแต่ละก๊ก ที่กำลังต้อสู้แ ย่งชิงกันอย่ างย าวนานหลายปี
ตั้งแต่รุ่นพ่อ ไปจนถึงรุ่นลูก รุ่นหลาน ที่คอยสืบทอดบัลลังก์กันมา
แต่กับสุมาอี้นั้น เขาเพียงแค่ “ลับกระบี่อยู่เงียบ ๆ หมื่นวัน…เพื่อใช้ฟั นเพียงครั้งเดียวในช่วงที่สำคัญ”
ถึงแม้เขาจะไม่ใช่คนที่ฉลาด ที่จะเอาชนะขงเบ้งได้
ไม่ได้มีกองกำลังทหารมากมายอย่ างโจโฉแต่เขามีสุ ขภาพที่แข็งแรง สามารถดำเนินชีวิตมา
ได้จนถึงรุ่นลูกรุ่นหลาน และค่อย ๆ สะสมบารมีทีละเล็กละน้อย
เรียนรู้ เก็บเกี่ยวประสบการณ์ ข้อผิ ดพลาดจากคนอื่น และนำมาปรับใช้กับตัวเอง
สุ ขภาพ อย่ าคิดว่ามันไม่สำคัญ เพราะหากเราไม่มีสุ ขภาพที่ดี ทุ กอย่ างที่ทำมาคงไร้ความหมาย
อย่ าให้สุ ขภาพ ที่ไม่พร้อม ทำลายจุดหมายที่ตั้งใจเอาไว้ สิ่งที่ทำมาทั้งหมด
เพราะถ้าเรามีชีวิตอยู่ไม่ถึงวันที่เราจะสำเร็จ ทุ กอย่ างที่มีก็คงไม่มีความหมายที่จะได้อยู่ใช้มัน
เงิ นท องมากมายที่หามาได้ ก็ต้องต กไปอยู่ในมือคนอื่น ไม่มีแม้แต่โอกาสได้ใช้มัน
การได้มีชีวิตอยู่ ถึงวันที่เราประสบความสำเร็จ
และได้ใช้เวลาอยู่กับช่วงเวลานั้น จึงเป็นสิ่งสำคัญสุ ขภาพที่ดีก็เช่นกัน ควรดูแลมันให้ดี
อย่ าทำงานหนัก เพื่อที่จะนำเ งินที่หามาได้ ไว้รั กษาตัวเอง
ขอบคุณที่มา : bitcoretech
