อ ย่ า บอกรักแม่ ในวัน ที่สายไป

คนที่ยังมีโอกาสก็ดูแลแม่ ให้ดีที่สุดนะคะ อย่ ารู้ตัวเมื่อสาย

อย่ ารอเคาะโ ลง เรียกแม่กินข้าวไม่มีประโยชน์

ทำเผื่อคนไม่มีแม่ ให้กอดอีกแล้วด้วยนะคะ

 

เมื่อตอนที่คุณเกิด มีผู้หญิงคนหนึ่ง โอบกอดคุณด้วยความรักเธอถูกคุณเรียกว่า “แม่”

เธอผู้นี้เฝ้าทะนุทะนอมคุณดั่งกับไข่ในหิน เฝ้าฟูมฟักหวัง แค่เพียงลูก

มีความสุขกินอิ่ม นอนหลับสบาย..

 

จนเมื่อฝาเท้าน้อย ๆ เริ่มแข็งแกร่งขึ้น พร้อมที่จะก้าว..แม่ก็ยังประคับประคองอยู่ไม่ห่าง

หวังให้เจ้าเรียน มีการศึกษา ด้วยการยอมลำบากตรากตรำ แม้ข้าวในหม้อจะไม่พอกิน

แต่ก็ยอมอด เพื่อให้ลูกมีกินมีใช้ มีเงิ นไปศึกษา..หลายครั้งด้วยความเป็นห่วง

 

แม่จะห้ามไม่ให้ไปโน้นนี่นั้น แต่เสี ยงตะหวาดที่ตรอกกลับมาว่า “อย่ ามายุ่ง”..

น้ำตาน้อย ๆ ของแม่เริ่มไหลริน? วันแล้ววันเล่า..แม่ดิ้นรนทำงานกัดฟั นสู้

ส่งเจ้าเรียนจนจบมีการศึกษา..หลังที่เคยเหยี ยดตรงเริ่มงุ่มงอลงจนหัวใจน้อย ๆ ของเจ้า

 

เริ่มมี “รัก” โทรถามไถ่ทุ กวันเช้าเย็น..เหนื่อยไหมกินข้าวหรือยัง

แต่มีสักครั้งไหมที่ยกสายถามแม่.. แม่เหนื่อยไหมกินข้าวหรือยัง”

แม้คุณจะกลับบ้านดึกดื่นขนาดไหนแต่คุณที่ยอมอดตาหลับขับตานอน

 

เพื่อรอให้คุณกลับมา ก็คือแม่ อีกเช่นเคยท่านหวังเพียงแค่..ได้ส่งคุณเข้านอน

เหมือนยังเย าว์เช่นนั้น..และอยู่เพื่อรอด้วยความเป็นห่วงหวังให้คุณรอดปลอดภัย

มีชีวิตมากลับมานอนในบ้านหลังเก่า เดิม ๆ หลังนี้แต่เมื่อคุณสย ายปีกขึ้นเองได้

 

สิ่งที่คุณพบสิ่งที่คุณเห็นช่างสดใสงดงาม มีอาหารดี ๆ กิน มีเสื้อผ้าดี ๆ ใส่

มีเพื่อนมากมายในขณะที่แม่อาจเหลือคุณเพียงแค่คนเดียว และในวันที่คุณมีน้ำตา

เสี ยใจ ต กอับ ต กงาน แต่แม่ก็ยังเป็นแม่พร้อมยินดีแบกคุณไว้เสมอ

 

ไม่ว่าคุณจะโตแค่ไหนก็ตาม เธอไม่เคยปฎิเสธที่จะอุ่มชูดูแลคุณเลย

มีแต่ “กลับมาบ้านเราเถอะลูก” เมื่อวันเวลาเปลี่ยนผ่ าน หูของแม่อาจไม่ได้ยิน

อย่ ารำคาญแม่เลยเพราะเมื่อย ามคุณเ ด็ก

 

แม่ไม่เคยรำคาญที่จะตอบคำถามของคุณซ้ำ ๆ เลยนะ

อย่ ารังเกียจอะไรท่านเลยหากวันนี้ท่านหลง ๆ ลืม ๆ ถ่ายไม่เป็นที่

เพราะกว่าที่คุณจะมีวันนี้ท่านทั้งเช็ดทั้งทำความสะอาดก้นคุณมาตั้งกี่หนมันไม่ใช่เรื่องน่าเบื่อ

 

หรือภาระเลยหากวันนี้คุณต้องพยุงท่านเดินบ้าง เพราะกว่าที่คุณจะตั้งไข่ก้าวเดินได้

ท่านเต็มใจที่จะสอนให้คุณก้าว แม้คุณจะล้ มสักกี่ครั้งท่านก็พร้อมพยุง

แม้แต่..ตอนนี้ก็ตาม หากคุณทุ กข์หรือลำบาก

 

อ้อมแขนของแม่อย่ าเปิดอ้ารอรับเสมอ

คุณเคยหันไปดูผู้หญิงคนนี้บ้างไหม..

วันนี้คุณทำอะไร ให้เธอบ้าง..เธอเหนื่อยไหม..เธอหิวไหม..คุณโ ชคดีแค่ไหนที่วันนี้ยังมีแม่อยู่..

 

ซึ่งต่างจากหลายคน วันแม่เขาไม่มีสิทธิ์ได้เห็นหน้าแม่ได้กราบตักอุ่น ๆ ของแม่เลยด้วยซ้ำ..

อย่ ารอให้ถึงวันนั้นหากวันนี้คุณออกมาทำงานไกลบ้านที่เคยนอน..วันแม่ปีนี้

กลับไปหาท่านให้ดีใจอีกสักครั้ง..

 

อย่ าคิดว่ายังมีท่านอยู่ไปเมื่อไรก็ได้ ส่งเงิ นให้ใช้ หาให้กินเมื่อไรก็ได้..

เพราะหากวันนั้นไม่มาถึงแม่ของคุณรอไม่ไหว..การไปเคาะฝาโลงปลุกท่านมากินอาหารที่ชอบ

หรือทำบุญ มันไม่มีประโยชน์อันใดเลยทำไมไม่ตอบแทนคุณ ตอนที่ท่านมีสติรับรู้อยู่ในตอนนี้..

 

กลับบ้านหาแม่เถอะนะ ไม่ต้องกอดท่าน แล้วบอกรักในวันที่ท่านไม่หายใจ..

เพราะท่านไม่สามารถลุกขึ้นมาบอกคุณว่าพ่อกับแม่ก็รักลูกเช่นกันได้อีกไม่ต้องหาอาหารดีที่สุด

แล้ววางไว้หน้ารูปท่าน แล้วจุดธูปบอก เพราะท่านกินไม่ได้..ไม่ต้องเดินไปเคาะโ ลง

 

แล้วบอกว่าลูกขอโ ทษ เพราะท่านไม่สามารถลุกขึ้นมากอดแล้วบอกว่า ไม่เป็นไรลูก

แม่ไม่เคยโกรธลูกเลยไม่จำเป็นต้องอ่ านบทความซึ้ง ๆ ที่ดีที่สุดที่อย ากบอกท่าน

ในวันที่กำลังจะเอาเปลวไฟเผาร่างท่าน

 

เพราะท่านไม่ได้ยินแล้ว..

ไม่จำเป็นต้องเก็บเถ้ากร ะดูกท่านไว้ในบ้าน เพียงเพื่อให้ท่านอยู่กับเรา

 

เพราะยังไงก็ไม่อบอุ่นเท่า ในวันที่ท่านยังมีชีวิตอยู่..

ทำไมไม่เลือกทำสิ่งดี ๆ ในวันที่ท่านมีชีวิตอยู่เพื่อรับรู้ ด้วยความปรารถนาดี

 

ขอบคุณที่มา : verrysmilejung