หลายครั้งที่ดูคนผิด…ไม่ใช่เพราะ “ตาบ อด” …แต่เพราะใจดีจนเกินไป
หลายครั้งที่ช่วยคนผิด…ไม่ใช่เพราะ “โ ง่” …แต่เพราะเห็นแ ก่ความรู้สึกมากเกินไป
หลายครั้งที่จำยอม…ไม่ใช่เพราะ “ไร้เหตุผล” …แต่เพราะไม่อย ากโต้เถียงให้เสี ยเวลา
ทุ กครั้งที่ทำไป เพราะหวังดีกับคนอื่น…จนลืมที่จะปกป้องตัวเอง
แต่ไม่ว่าจะยังไง ให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์คนที่เข้ามา
ใจคนนั้นย ากแท้ จะหยั่งถึง ไม่อาจมองออกได้ด้วยสายตา
ไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ มีเพียงก าลเวลาเท่านั้นที่จะบอกเราได้
เวลาจะช่วยบอก ว่าคนที่เข้ามานั้น ” ใครจริง ใครลวง “
ดูคน ดูด้วยตาอย่ างเดียวไม่ได้…เพราะจะดูผิดได้ง่าย
ฟังคน ฟังด้วยหูอย่ างเดียวไม่ได้…เพราะจะเข้าใจผิดได้ง่าย
เวลาจะช่วยพิสูจน์ใจคน เป็นประจักษ์พย านในนิสัยคน
ใครเป็นคนจริง ใครเป็นคนหลอกลวง ก าลเวลาจะบอกได้เอง
เป็นคนดีได้ แต่ก็ต้องดีให้พอเหมาะพอควร อย่ าดีจนเกินไป
การเป็นคนดีจนเกินไป จะทำให้ใคร ๆ ไม่เกรงใจ และเอาเปรียบได้ง่าย
เหมือนเป็นการเปิดทางให้คนอื่น เข้ามาทำร้ ายเราได้ง่ายขึ้น
เป็นคนดีได้ แต่อย่ าเป็น…คนโ ง่ด้วย
เลิกนึกถึงแต่คนอื่น แล้วหันกลับมาดูแลตัวเองบ้าง
การเป็นคนมีน้ำใจไม่ได้แปลว่า…ต้องโ ง่
การเป็นคนดีก็ไม่ได้แปลว่า…ต้องยอมตลอดไป
ขอบคุณที่มา : bitcoretech