(สละเวลาอ่านก่อนจะสาย) ครอบครัวขาดพ่อ เหมือนถ่อหัก ขาดแม่ เหมือนแพแตก

วันนี้ลูกๆ หลายคน อาจจะกำลังอยู่กับพ่อแม่ ในครอบครัวที่แสนสุข ในอ้อมกอดที่อบอุ่น

ได้รับการเลี้ยงดูเอาใจใส่เป็นอย่างดี

อยากได้อะไร พ่อแม่คอยจัดหาให้ อยากกินอะไร มีพ่อแม่คอยหามาให้กิน

อยากเที่ยวที่ไหน พ่อแม่ก็พาไปเที่ยว

อยากเรียนอะไร พ่อแม่ก็ส่งเสียให้เรียน อยากทำอะไร

พ่อแม่ก็คอยส่งเสริม สนับสนุนให้ทำอยู่ตลอดมา

ลูกๆ หลายคนได้รับความสุข สะดวกสบาย สมบูรณ์พูนสุขในทุกๆ ด้าน

ไม่ว่าจะเป็นด้านชีวิตความเป็นอยู่ที่สุขสบาย

เงินทองที่ใช้จ่ายได้ตามใจปรารถนา พร้อมทั้งการศึกษาที่ดี ในสถาบันที่มีชื่อเสียง

ความสมบูรณ์ ความสะดวกสบายที่ลูกได้รับ ความสุขเกษมเปรมปรีด์ในทุกวันนี้ ได้มาจากใคร..

หากพรุ่งนี้ไม่มีแม่ โบราณว่า

“ขาดพ่อเหมือนถ่อหัก ขาดแม่เหมือนแพแตก”

ชีวิตของลูกคงกระจัดกระจายไร้ทิศทาง ไร้อนาคต ไร้การศึกษา กลายเป็นเด็กมีปัญหา เป็นภาระของสังคม

ต้องทุกข์ทรมานอย่างหาประมาณมิได้ หากเปรียบชีวิตเหมือนการข้ามฝั่ง ในแม่น้ำที่ไหลเชี่ยวกราก

เต็มไปด้วยอันตรายรอบด้าน ซึ่งต้องอาศัยแพและไม้ถ่อข้ามฝั่ง เพื่อไปสู่เป้าหมายอย่างปลอดภัย

หากเปรียบไปก็เหมือนพ่อกับแม่ ถ่อ..เปรียบเสมือน “พ่อ” แพ..เปรียบเสมือน “แม่”

ถ้าถ่อหัก ก็ยังสามารถใช้มือหรือเท้าพายแทน แต่ก็ทุลักทุเลพอควร มีโอกาสถึงฝั่ง 50-50

แต่หากแพแตก หรืออับปางกลางแม่น้ำ โอกาสที่จะถึงฝั่งก็คงริบหรี่เต็มที อาจต้องจมน้ำ

หรือเป็นอาหารของสัตว์ร้าย

เปลวเทียนละลายแท่ง เพื่อเปล่งแสง อันอำไพ ชีวิตมลายไป เหลือสิ่งใด ไว้ทดแทน

หากเปรียบเทียนที่จุดขึ้น เหมือนกับชีวิตแม่ของเรา เทียนเล่มนี้ส่องแสงนานเท่าใด

ลำเทียนเองก็จะสั้นลงๆ

คล้ายกับชีวิตแม่ ที่ให้ลูกมากแค่ไหน อายุของแม่ก็จะสั้นลงๆ อายุที่ได้มา ก็คือเวลาที่เสียไป

ยิ่งลูกมีความเจริญรุ่งโรจน์มากขึ้นเท่าใด ชีวิตแม่ก็ยิ่งแก่ลง และหดหายลงไปเท่านั้น

น้ำตาเทียนที่ไหลหยดย้อย เหมือนหยาดน้ำตาของผู้เป็นแม่ ในที่สุดเทียนเล่มนี้ ก็จะเหลือเพียงไส้ดำๆ

วาระสุดท้ายของแม่ก็เป็นเช่นนี้ แม่จะเหลือเพียงกระดูกที่เป็นเถ้าถ่าน ให้ลูกน้อยไปรับที่เชิงตะกอน

แม่..ผู้ให้ทุกสิ่งทุกอย่างแก่ลูก

แม่..ผู้ยอมอด เพื่อให้ลูกอิ่ม

แม่..ผู้ยอมทุกข์ เพื่อให้ลูกสุข

แม่..ผู้ยอมลำบาก เพื่อให้ลูกสบาย

แม่..ผู้ยอม ต า ย เพื่อให้ลูกมีชีวิตอยู่

แม่..ผู้ที่รัก เป็นห่วงเป็นใย และเฝ้าถามลูกอยู่เสมอ เหนื่อยไหมลูก หิวไหมลูก ลูกอยากทานอะไร ลูกอยากได้อะไร

บอกแม่มา..แม่จัดให้ แล้วลูกล่ะ เคยถามแม่บ้างหรือเปล่า ลูกบางคน ยามแม่มีชีวิตอยู่ ไม่เคยเลยที่จะรักษาน้ำใจท่าน

ไม่เคยเลยที่จะเลี้ยงดูท่าน ไม่เคยทำให้ท่านสบายอกสบายใจ ท่านได้เรามาเป็นลูก รู้ไหมท่านดีใจมากขนาดไหน

เรารักสิ่งใด ก็ควรถนอมสิ่งนั้น รักษาสิ่งนั้น แล้วมันจะอยู่กับเราได้นาน ถ้าเรารักแม่ ต้องถนอมน้ำใจท่าน รักษาใจท่าน

ถ้าวันนี้ไม่แสดงความกตัญญูต่อท่าน อาจจะไม่มีโอกาสอีกแล้ว ไม่ต้องอายในการทำความดี

มีอะไรช่วยท่านได้..ช่วยเลย อย่านิ่งดูดาย เพราะเราสามารถมีแม่ ได้เพียงแค่คนเดียวเท่านั้นในชาตินี้

คิดไว้เสมอ “หากพรุ่งนี้..ไม่มีแม่”