สามีภรรย า คู่หนึ่ง ต กลงรับจ้างเถ้าแ ก่ดูแลบ่อปลาในทะเล เงิ นเดือนทั้งคู่รวมห้าพันหยวน ข้าวปลาอาหารรับผิดชอบเอง บ่อปลาที่นี่ใหญ่พอประมาณ
ทั้งคู่เริ่มพายเรือออกให้อาหารปลาในตอนเช้ารอบหนึ่งใช้เวลาหลายชั่ วโมงกว่าจะเสร็จหน้าที่ ตอนเย็นอีกรอบ งานไม่ได้หนักหนาอะไรเกินไป
ก็ทำงานไปด้วยความสบายใจ เถ้าแ ก่ก็ไม่ได้แวะมาบ่อยนัก นอกจากวันจ่ายเงิ นเดือนแล้ว แ กก็จะแวะเอาอาหารปลามาส่งให้เป็นระยะมาตรวจดู
การเจริญเติบโตของปลา ทุ ก ๆ ครั้งก็จะนำเสบียงอาหารติ ดไม้ติ ดมือมาฝากลูกน้องคู่นี้บ้าง ผ่ านไปสองปี ได้เวลาขายปลา รายได้จากการขายปลารอบ
นี้รวมแล้วเป็นเงิ นร่วมสี่แสนหยวนเถ้าแ ก่ดีใจมาก เลยมอบเงิ นหนึ่งหมื่นหยวนให้เป็นรางวัลพิเศษ แล้วยังอนุญาตให้ทั้งคู่เดินทางกลับบ้านไปเยี่ยมญาติ
แ กยังใจดีแถมค่ารถไปกลับให้ด้วย เรื่องทั้งหมดรู้ไปถึงภรรย าเถ้าแ ก่ เธอโวยวายโมโหต่อว่าสามีเป็นการใหญ่“เงิ นเดือนก็ต กลงกันเรียบร้อย ทุ ก ๆ ครั้งยังมี
เสบียงอาหารไปฝาก แถมยังมีโบนัสพิเศษเป็นเงิ นก้อนใหญ่ รับผิดชอบค่ารถอีกต่างหาก จะเพี้ยนมากไปแล้วมั้ง กลัวเงิ นท องใช้กันไม่รู้จักหมดหรือไง”
เถ้าแ ก่ได้แต่ยิ้มอย่ างอา รมณ์ดี ก่อนที่จะเล่าเรื่องราวต่อไปนี้ให้ภรรย าฟังอย่ างใจเย็น
ใน ห มู่ บ้านเล็ก ๆ แห่งหนึ่งก่อนฤดูหนาวจะมาถึง ชาวสวนก็จะเก็บเกี่ยวลูกพลับทุ กลูกจากสวน จนไม่มีอะไรเหลือคาต้น มีอยู่ปีหนึ่ง หิมะต กหนักมากเป็นพิเศษ
ฝูงนกกางเขนเป็นร้อยตัวหาอาหารกินไม่ได้ สุดท้ายพากันหนาวต ายพร้อมกันหมดฤดูใบไม้ผลิในปีถัดมา ต้นพลับผลิใบ ด อ ก และออกผลตามฤดู ในเวลาเดียวกัน
ก็มีขบวนตัว ห น อ น ไม่ทราบชนิด บุกจู่โจมสวนผลไม้แบบไม่ให้ตั้งหลัก ลูกพลับที่เพิ่งออกผลขนาดเท่าหัวนิ้วแม่โป้งถูก ห น อ น กินเรียบไม่เหลือซากแน่นอนที่สุด
ฤดูใบไม้ร่วงในปีนั้น ไม่มีลูกพลับเหลือให้เก็บเกี่ยวเลย ตอนนี้ชาวสวนทั้งหลายเริ่มคิดถึงฝูงนกกางเขนที่ต ายไปแล้ว ถ้าฝูงนกยังมีชีวิตอยู่ คงสามารถช่วยกำจัดขบวน
ตัว ห น อ น ให้สิ้นซากได้แน่นอนในปีถัดมา เมื่อถึงฤดูเก็บเกี่ยว ผู้คนก็จะเหลือลูกพลับให้เหลือติ ดคาต้นบ้าง เผื่อเป็นเสบียงให้เหล่าฝูงนกในฤดูหนาว ลูกพลับที่เหลือ
อยู่บนต้นดึงดูดมวล ห มู่ นกกางเขนมาอยู่อาศัยในบริเวณนั้นมากขึ้น และดูเหมือนเหล่าฝูงนกก็รู้จักสำนึกบุญคุณพอฤดูใบไม้ผลิมาถึง พวกมันก็จะไม่บินไปไหน แต่พวก
มันจะช่วยกันจิกกินเหล่าตัว ห น อ น จากต้นไม้ ปรากฏว่าหลังจากนั้นเป็นต้นมา ต้นพลับที่นี่ทุ กต้นจะเต็มไปด้วยลูกพลับลูกใหญ่ ให้เก็บเกี่ยวอย่ างสมบูรณ์พูนสุขทุ กปี
“ขอถามว่า..เหลือลูกพลับให้นกบ้าง ตรรกะอันนี้เพี้ยนหรือเปล่า” เถ้าแ ก่ทิ้งคำถามให้ภรรย าในตอนท้าย
แท้จริงแล้ว การปันผลกำไรให้ลูกน้องตามสมควร ไม่ใช่เพียงเพื่อคนอื่น แต่ ก็มีผลประโยชน์ต่อตัวเจ้านายเอง ทำให้ได้ใจจากลูกน้อง พวกเขาจะทำงานด้วยความสำนึกที่ดี
ต่อหน้าที่และต่อองค์กรเวลาเก็บเกี่ยวอย่ าลืมเหลือ “ลูกพลับ” ไว้บนต้นบ้าง ผลพวงเหล่านี้จะช่วยจรรโลงความหวัง และชีวิตเราให้รุ่งโรจน์ยิ่งขึ้น คนใจแคบไม่มีทาง ร ว ย
เป็นระดับเศรษฐี คนใจกว้างก็มักจะไม่ต กอับย ากจน
ที่มา ขจรศักดิ์
