รุ่นน้องคนหนึ่งได้ ถามว่าแปลกมั้ย เมื่อเลิกกับแฟนแล้ว ไม่รู้สึกเศร้ารู้สึกสันติ
มากกว่าเพราะได้เวลา ส่วนตัวคืนกลับมา ผมถามกลับไปว่าแปลว่าเขาไม่สำคัญ
หรือยังไงน้องตอบว่าเขาสำคัญนะ แต่รู้สึกว่าต้องปรับอะไร หลาย ๆ อ ย่ า ง เยอะ
ต้องยอมให้เยอะเมื่อห่าง ออกมากลับรู้สึกดี ผมคิดว่าเรื่องนี้
น่าสนใจและคำที่น่าสนใจนั้น คือสันติผมเคยคิดว่าคนเราต้องการความสุข
พ ย า ย า ม ทำ ทุ ก วิถีทางเพื่อไขว่คว้า ให้ได้มาแต่หลัง ๆ มานี้ พอลอง
ถามตัวเอง ให้ลึกลงไปถึงสิ่งที่ต้องการ อาจไม่ใช่ความสุข แต่น่าจะเป็น
ความสงบซะมากกว่าและบางครั้งสองสิ่งนี้
สวนทางกัน ยิ่ง อ ย า ก ได้ความสุข อ ย า ก ให้ความสุข อยู่กับเรานาน ๆ เรากลับ
กระวนกระวายใจ โลกนี้มี ม า ย า คติมากมาย ที่พูดซ้ำ ๆจนเราคิดว่ามันเป็นความจริง
ความสัมพันธ์ ที่ไม่เลิกราก็เป็นสิ่งหนึ่ง ในจำนวนเรื่องเหล่านั้น หรือความเชื่อว่าการ
เลิกกันคือเรื่อง แ ย่ ก็อาจทำให้ทั้งสองฝ่าย พ ย า ย า ม
ประคับประคองความสัมพันธ์ ที่ไม่ส่งผลดี ต่อทั้งคู่ไปเรื่อย ๆ บางทีเราอาจคิดว่า ความ
สุขคือการอยู่ด้วยกัน เมื่อ ทุ ก อ ย่ า ง ราบรื่นคำกล่าวนี้ ย่อมเป็นจริงเสมอ แต่ถ้าไม่เป็น
แบบนั้นคำกล่าวนี้ก็ใช่ว่าจะเป็นสัจธรรม กับ ทุ ก คนนั่นเพราะยิ่งประคับ ประคองความสุข
ไว้ สิ่งที่เกิดขึ้นตามมาคือ ภาวะ ข า ด สันติสุขในใจ
และเมื่อปล่อยวางจากความเชื่อที่ว่า จะต้องเก็บ รั ก ษ าความสุขทันใดนั้น เรากลับพบว่าหัวใจ
ของเรานิ่วสงบกว่าเดิม เพราะไม่เอาใจไปผูกไว้ กับสิ่งที่เขามองว่าดีแต่มันไม่ดีสำหรับ เราการ
เลิกราหากเลือก กระทำในช่วงเวลาและ เหตุปัจจัยที่มีเหตุมีผลตอบตัวเอง ได้เป็นไปได้ว่ากลับ
ทำให้เรามีความสุขมากกว่าการ พ ย า ย า ม
แก้ปัญหาที่ไม่รู้ จบความสุขที่ว่านั้น จึ งเหมือนมีเรื่องที่ซ้อนกั นอยู่นั่น คือความสุข ที่เรารับรู้ได้
จากหัวใจตัวเองกับความสุขที่เกิดขึ้น จากความคาดหวัง จากคนอื่นที่มองว่าการเลิกรา เป็นเรื่อง
น่า เ สี ย ดาย และหลายกรณีที่เรา พ ย า ย า ม รั ก ษ า ความสุข ที่คนอื่นขีดเส้นให้เรา โดยหลง
ลืมความสุขในใจตัวเองไปเมื่อ คิดใคร่ครวญเรื่องนี้ ก็จะพบว่าการเลิกรา
เป็นเพียงตัวอ ย่ า งหนึ่ง ของค่านิยมเรื่องความสุขที่เรามักเชื่อว่าถ้าเป็น อ ย่ า ง นั้น แล้วจะมีความ
สุขกว่าเช่นความสำเร็จความ ร ว ย รูปลักษณที่ดี ชื่อ เ สี ย ง ฯลฯ แน่นอนว่าสิ่งเหล่านี้ คือองค์
ประกอบของชีวิตที่ดี แต่ก็ไม่เสมอไป หากมันเริ่มล้นเกิน จนไปจะเผาไหม้หัวใจผมไม่ได้บอกว่า
เราไม่ควรปราถนาสิ่งเหล่านั้น หรอกนะเพียง อ ย า ก ชวนตั้งคำถามว่าที่เรา อ ย า กได้ อ ย า ก มี
เพราะหัวใจเรามีความสุขเมื่อมีสิ่งเหล่านั้น
หรือว่าเพราะคนอื่นเขาเชื่อว่า ถ้าเรามีสิ่งเหล่านั้น แล้วเราจึงมีความสุข เรา อ ย า ก มีความสุข
หรือเรา อ ย า กให้คนอื่นมองว่าเรามีความสุขฟังดูก็คล้าย ๆ กัน แต่ต่างกันเหลือเกินคำถามที่
น่าถามตัวเองลงไปลึ กๆ ก็คือความสุขที่เราเฝ้ามอง และไขว่คว้าหรือ พ ย า ย า ม รั กษาไว้
ไม่ว่าจะเป็นความฝัน ความสำเร็จ
การงานหรืออะไรก็แล้วแต่ ถึงที่สุดแล้วมันนำมา ซึ่งควสมสงบในจิตใจ หรือไม่หากคำตอบ
คือไม่ผมคิดว่าวัน นึงเราจะพบคำตอบใหม่ ให้กับตัวเองว่าฉันจะลองปล่อยมือ จากความสุข
ดูบ้างเพื่อพบสิ่งที่สำคัญกว่านั้น นั่นคือความสงบในจิตใจ ไงล่ะ บางทีเราจำเป็นต้องปล่อย
มือจากสิ่งที่เรา เชื่อว่ามันคือความสุข เพื่อพบกับสันติในใจ
นี่แหละคือสิ่งที่ผมได้เรียนรู้ จากคำถามของรุ่นน้อง ว่าการเลิกรา
ไม่ใช่ เรื่องน่าเศร้าถ้ามันทำให้ เราพบจิตใจที่สงบกว่าเดิม
ขอบคุณ ยืนยิ้ม
