สอนใจได้ดี เ งิ น แม่หาย อ ย า กให้ อ่ า น ดู

เขาเป็นลูกกำพร้า ฐานะทางบ้าน ย า ก จน พ่อของเขา เ สี ย ชีวิตตั้งแต่เขาอายุ

ได้ 3 ขวบแม่ยึดอาชีพรับจ้างซักผ้า เขาจึง พ ย า ย า ม หางาน พิเศษทำตั้งแต่

เรียนประถมตอนที่เขาอายุได้ 18 ปี ด้วยเกรดเฉลี่ย ของ เ ด็ ก เรียนดี ทำให้เขา

สอบเข้ามหา วิ ท ย า ลั ยได้ไม่ ย า ก

 

แม่ของเขาแอบไปขายเลือ ด เพื่อเตรียม เ งิ น ให้เขาเข้าม ห า วิ ท ย า ลั ย เขารู้

แต่ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ เกรงว่าจะทำให้แม่ยิ่ง เ สี ย ใจ เขาเองก็ปิดแม่เรื่องที่เขาไปขาย

เ ลื อ ด รับจ้างขนของจนนิ้วฉีกเดินส่งห นั ง สือพิมพ์ จนเคยเป็นลมกลางถนน เขาทำ

ไปก็เพราะ อ ย า ก แบ่งเบาภาระอันหนักอึ้งของแม่

 

ช่วงปิดเทอมปี 2 เขากลับบ้านไปในช่วงฤดูหนาวแม่ซักผ้าด้วยมือในวันที่อากาศหนาว

เหน็บ “งาน อ ย่ า ง อื่นทำไปกว่าจะได้ เ งิ น ซักผ้านี่ เ งิ น ดีสุดแล้ว ตัวละ 5 บาท เสื้อผ้า

พวกนี้ ไม่ได้สกปรกเลยเพราะเป็นเสื้อของคนมีตังค์ ทั้งนั้น แม่กลัวว่า ถ้าเข้าเครื่องซัก

เ นื้ อ ผ้าจะ เ สี ย หาย” แม่ของเขาบอก เย็นวันนั้น

 

หลังจากกินข้าวเย็นเสร็จ แม่ก็บอกเขาด้วยความดีใจว่า “ลูกแม่ อาทิตย์นี้ แม่ซักผ้าได้ตั้ง

1,000 บาทแน่ะ ” พูดเสร็จ แม่ก็ล้วงมือหยิบ เ งิ น ในกระเป๋ากางเกงออกมา แต่ปรากฏ

ว่ามีแบงค์ 500 อยู่ในกระเป๋ากางเกงของแม่เพียงใบเดียว แม่มีสีหน้าตื่นตระหนกมาก

“ เ งิ น แม่หาย เ งิ น แม่หายไปตั้ง 500 บาท”

พูดเสร็จ แม่ของเขาก็รีบลุกขึ้นไป หยิบไฟฉายเดินออกไป หน้าบ้านที่แม่ซักผ้าเมื่อ

ตอนกลางวัน ข้างนอกมืดมิด เ สี ย ง ลมหนาวพัดมาเป็นระยะๆ แม่กวาดไฟฉาย

ไปทั่วบริเวณบ้าน แต่ก็ไม่เจอ “หรือมันจะหล่นหาย ตอนที่แม่เอาผ้าไปส่ง คุณนาย

บ้านข้างๆ เมื่อตอนหัวค่ำ”พูดไม่ทัน ข า ด คำ

 

แม่ก็รีบเดินส่องไฟฉายไปที่บ้านคุณนาย ที่ห่างออกไปไม่ถึงร้อยเมตร แต่ก็ยังไม่พบ

อยู่ดี เ งิ น จำนวน 500 บาท ดูเหมือนจะไม่ได้มีราคาค่างวดอะไรสำหรับคนมี เ งิ น

แต่ เ งิ น จำนวนนี้ เป็น เ งิ น ที่แม่ของเขาใช้ได้ทั้งเดือน และเป็นค่าใช้ จ่ า ย ของ

เขาได้ทั้งเดือนเช่นกันเขาเดินตามหลังแม่ไป น้ำตาคลอเบ้า

 

“นี่มันเป็น เ งิ น ที่แม่ต้องซักผ้า 100 ผืนถึงจะได้มา” เขานึกไปก็ใช้มือปาดน้ำตาไป

แม่เดินกลับไปกลับมา อ ย่ า ง นั้น 2-3 รอบ เขา จึงบอกแม่ว่า “แม่ครับ ไม่ต้องหา

แล้วครับ พรุ่งนี้ผมจะช่วยแม่ หาอีกทีดีไหมครับ ฟ้ามืด อ ย่ า ง นี้ มองไม่เห็นหรอกครับ”

แม่ยังคงเดินหา เ งิ น จำ น ว น นั้ น จนถ่านไฟฉายหมด

 

จึงเข้าบ้านมานอน คืนนั้น เขาแอบเอา เ งิ น ที่แม่ให้เขาไว้ 500 บาท ซึ่งเป็นค่าใช้จ่าย

ประจำเดือนนี้ของเขาแอบเอาไปไว้ที่ราวตากผ้าหลังบ้าน มันเป็น วิ ธี เดียวที่จะทำให้

แม่หายกังวล เขาคิดได้แค่นี้ “ลูกแม่ แม่หา เ งิ น เจอแล้ว” เ สี ย งแม่ตะโกนด้วยความดี

ใจปลุกให้เขาตื่นในตอนเช้า เขาแสร้งดีใจไปกับแม่ แล้วพูดว่า

 

“เห็นไหมครับ แม่เป็นคนดี ฟ้าย่อมคุ้มครอง เจ้าที่คงเก็บ เ งิ น ไว้ให้แม่แน่เลย”

“เอาล่ะ ได้ เ งิ น คืนมาแม่ก็ดีใจแล้ว เ งิ น 500 บาทนี้ แม่แถมให้ลูกก็แล้วกันนะ ถือว่าแม่

เ งิ น หายก็แล้วกัน หาอาหารอร่อยๆ กินบ้างนะลูก ลูกแม่ผอมไปเยอะเลย”แม่ยัด เ งิ น

500 บาทที่ได้คืนมาใส่มือของเขา จากนั้นก็ดึงเขาเข้ามากอด

 

น้ำตาของเขาไหลออกมาอีกครั้ง “แม่ครับแม่ให้ผมเมื่อวานนี้ 500 บาทแล้วนะครับ

แม่ให้ผมอีก 500มันเยอะเกินไป สำหรับผม แล้วแม่จะเอา เ งิ น ที่ไหนมาใช้” “เจ้าลูก

โ ง่ แม่ซักผ้า ทุ ก วัน อีกไม่กี่วันก็ได้ เ งิ น 500 แล้วล่ะไม่ต้องห่วงแม่นะ ตั้งใจเรียนล่ะ”

เขากอดแม่อีกครั้งด้วยความรักและเคารพ

เมื่อเขาจบการศึกษา เขาได้ทำงานที่บริษัทมีชื่อ เ สี ย ง แห่งหนึ่ง หลังจากทำงานได้หนึ่งปี

ด้วยความช่วยเหลือของเจ้านาย ให้เขาผ่อนตึกแถวห้องเล็กๆ ห้องหนึ่ง เขาจึงไปรับแม่มา

อยู่ด้วย จากวันนั้น แม่ของเขาก็ไม่ต้องซักผ้าอีกต่อไป เ งิ น 500 บาทใบนั้นเขานำมันใส่

กรอบ ติ ด ไว้ข้างฝา เขาไม่กล้าใช้ เ งิ น จำนวนนี้

 

เพราะมันแทบจะเป็นชีวิตของแม่เขาในคืนนั้น แล้วเขาจะดูแคลนชีวิตของแม่เขาได้ อ ย่ า ง ไร

เ งิ น จำนวนนี้คือความรัก คือกำลังใจ คือ ทุ ก สิ่งที่แม่มอบให้ แ ก่ เขา เย็นวันหนึ่ง ไม่รู้พูด

คุยอะไรกัน ทำให้เขาเอ่ยถึงเรื่อง เ งิ น จำนวน 500 บาทนั้นเขาชี้มือไปที่กรอบที่ใส่ เ งิ น ไว้

แล้วเอ่ยว่า “แม่ดูสิครับ เ งิ น 500 บาท ที่แม่หาทั้งคืน

 

ตอนนี้มันก็ยังอยู่กับเราที่บ้านหลังใหม่นี้ โ ช ค ดีนะครับที่แม่หาเจอ”“เจ้าลูก โ ง่ แม่จะไม่รู้ได้

ยังไงว่าแบงค์นี้เป็นใบที่แม่ให้ลูก ตอนที่แม่นำ เ งิ น ไปแลกให้เป็นแบงค์ 500 ที่ธนาคาร

แม่จำหมายเลขของแบงค์ได้”เขามองแม่ อ ย่ า ง ไม่เชื่อในสิ่งที่ได้ยิน “แม่รู้ว่าลูกต้องการ

ให้แม่คลายใจ แม่ถึงมาคิดได้ ลูกรักแม่ถึงขนาดนี้

 

แม่ไม่ควรทำให้ลูกไม่สบายใจอีกต่อไป แม่จึงทำเป็นตื่นเต้นดีใจที่หา เ งิ น เจอ.. ขอบใจนะลูกแม่”

เขากอดแม่อีกครั้ง ไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่า สิ่งที่เขาทำเพื่อแม่ในวันนั้น แม่ของเขาต่างหากที่ทำเพื่อ

เขา โดยที่เขาไม่รู้อะไรเลย สายใยแห่งความสัมพันธ์

 

แม้ครอบครัวจะ ย า ก ไร้ แต่มากมายด้วยความรัก ครอบครัวของนี้นี่แหละที่เป็นคนมั่งมี.. มั่งมี

ด้วยความรักความผูกพันธ์ แบงค์ 500 ใบนั้น คือตัวแทนแห่งความรักของแม่ลูก

 

ขอบคุณ เรื่องที่ อ ย า ก รู้