บางเวลา “มี” อาจจะดีกว่า “ไม่มี” แต่บางที “มี” หรือ “ไม่มี” มันก็ไม่ต่างกัน
บางครั้ง การ “มี” ก็อาจดี แต่บางคราว การ “ไม่มี ” ก็อาจจะดีกว่า
ของดี ย่อมมีราคา และยิ่งมีคุณค่า หากได้ใช้ประโยชน์
ของดีที่ไม่ได้ใช้ ก็ไม่ต่างอะไรจากของที่มีไว้แล้วไร้ประโยชน์
เพราะการคิดว่า “มี” ดีกว่า “ไม่มี” มักทำให้เราพกเอาอะไรติ ดตัวไว้มากเกินจำเป็นเผื่อว่าอาจจะได้ใช้ เผื่อไว้ก็ไม่เสี ยหาย
มันก็อาจจะใช้ได้กับบางเรื่อง ไม่ใช่ทุ กเรื่องก่อนจะกลายเป็นคนบ้าหอบอะไรไป ไม่ว่าจะเป็นฟาง หรือไม้ใหญ่
ไม่ว่าจะเป็นความเจ็ บป วดหรือความเสี ยใจ ไม่ว่าจะเป็นความหลังเมื่อครั้งก่อน
ไม่ว่าจะเป็นฉากของละครชีวิตที่เคยติ ดใจฉุก .. กันสักนิด คิด .. กันสักหน่อย
แล้วก็ค่อย ๆ ตอบตัวเอง ว่าเราจะไปแบกอะไรกันนักหนา
มีแค่สองมือ สองขา กับกล่องความทรงจำเล็ก ๆ อีกใบ
แบกเยอะแล้วก็มาบ่นว่าเหนื่อย บ่นว่าหนักถ้าอย ากเลิกบ่น ก็เลิกแบก มันไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรเลย
แต่เพราะความดื้อดึงที่มีอยู่ในใจ เรื่องที่ควรจะง่าย ก็เลยกลายเป็นย าก
จนกลายเป็นต้องลำบากตัวเอง เพราะยังแอบเถียงอยู่ในใจเพราะคิดว่าคนอื่นไม่เข้าใจ เพราะคิดว่าใครไม่มาเป็น
ตัวเราคงไม่รู้ คงไม่เข้าใจที่จริงมันก็อาจจะมีส่วนถูก เพราะลมหายใจของใคร ก็ของคนนั้น
ไม่มีใครจะมาหายใจแทนคนอื่นได้ แต่ถ้ามองดูอีกด้านล่ะที่ยังแบก เพราะเรามันดื้อ มันรั้น เรามันไม่ยอมรับความจริง
เรายังติ ดอยู่กับภาพในอดีต กันหรือเปล่า คิดดู… แล้วหาคำตอบให้ตัวเอง ไม่ต้องไปตอบใคร
ไม่ต้องไปคิดแทนใครตอบได้เมื่อไหร่ ก็จะเข้าใจได้เอง ว่าที่แบกมาอย่ างอดทน
ว่าที่บ่นมาตั้งนาน ว่าที่ลำบากมาไม่รู้กี่ครั้ง
จะแบก จะบ่น และจะลำบากไปทำไมแต่ถ้ายังตอบตัวเองไม่ได้ จงแบก จงบ่น และจงลำบากกันต่อไป
เพราะเราต่างเลือกกันได้ตามอัธย าศัย เชิญเลือกกันตามสบายเลยนะทุ กคน
ขอบคุณที่มา : ธ ร ร ม ะ ส วั ส ดี
