“คนใกล้ตัวไม่ใช่กระโถน” เคยมั้ยที่เรามักพูดจาดีกับคนไกลตัว ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนฝูง รุ่นพี่ รุ่นน้อง
แต่สำหรับคนใกล้ตัวนั้นเรากลับขึ้นเ สียง หงุดหงิด เสี ยอ ารมณ์เมื่อเขาทำอะไรไม่ถูกใจเรา
และเรามักจะโวยวายเ สียงดังและพูดจาไม่ดีกับเขาเสมอแต่กับคนไกลตัวนั้น เรามักพูดเสมอว่า
‘ไม่เป็นไร’ ในวันที่เรารู้สึกแ ย่คนที่จะคอยอยู่เคียงข้างเรา
คอยช่วยหาทางแก้ไข คอยให้กำลังใจเราโดยไม่มีเงื่อนไขคือคนใกล้ตัวของเราคงลืมไปว่าพวกเขา
คือคนที่ดีกับเรามากที่สุด พวกเขาคือคนที่เราต้องเอาใจใส่และทะนุถนอมให้ดีที่สุด
อย่ ารอจนสายเกินแก้แล้วค่อยมานั่งเสี ยใจเริ่มยื่นความอดทนและอภั ยให้พวกเขาตั้งแต่วันนี้
แล้วความสุขรอบตัวเราจะบังเกิดขึ้นได้ไม่ ย า ก ความผิ ดพลาดที่ใหญ่หลวงที่สุดของเรา
คือการแสดงออกถึง “อ ารมณ์อันฉุ นเฉียว” ต่อคนใกล้ตัว
แต่กลับหยิบยื่น “ความอดทนและการให้อภั ย” ให้กับคนแปลกหน้า
เรามักเก็บรอยยิ้มให้คนอื่น แต่กลับเอาหน้าตาที่บูดบึ้งให้คนใกล้ตัว
เจอลูกค้างี่เง่า เรายังต้องยิ้ม แล้วยังต้องขอโ ทษเขา แต่พกพาเอาความเคืองแค้นกลับบ้านไป
พอเหยี ยบเท้าเข้าบ้าน ก็แลดูทุ กอย่ างขวางหูขวางตาไปหมด ชักสีหน้าใส่คนใกล้ตัวอย่ างไม่ได้ตั้งใจ
ออกไปเที่ยวกับเพื่อน ใครมาสายก็บ่นเขามากไม่ได้ ได้แต่อดทนต่อไปแต่เวลาจะออกไปไหนกับพ่อแม่
คนแ ก่ก็คงต้องเชื่องช้าหน่อยความจำก็ไม่ค่อยดี ลืมนี่ลืมนู้น กว่าจะออกจากบ้านก็คงต้องช้าไปบ้าง
แต่อ ารมณ์บูดบึ้งจากเราได้ปะทุไปเรียบร้อยแล้ว สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นบ่อย ๆ หรืออาจจะแทบทุ กวัน
อย่ าเห็นคนใกล้ตัวเป็นกระโถน เอาไว้รองรับสิ่งปฏิกูลทางอ ารมณ์จากเรา
แท้จริงแล้วเราควรที่จะปฏิบัติ ดีต่อคนใกล้ตัวให้มากที่สุด เพราะพวกเขามักจะเป็นคนปกป้องเรา ให้อภั ยแ ก่เรา
พอเราอยู่กับบรร ย า กาศแบบนี้ทุ กวี่ทุ กวัน ก็มักจะลืมกิริ ย า มาร ย า ทที่ดีที่ควรจะมีให้กับพวกเขา
ไม่ว่าจะเป็นพ่อ แม่ สามี ภรร ย า หรือคนใกล้ตัวที่ดีกับเรามีอะไรไม่พอใจ อ ารมณ์ที่ฉุ นเฉียวก็จะปะทุออกมา
คงลืมไปว่าพวกเขาคือคนที่ดีกับเรามากที่สุด พวกเขาคือคนที่เราต้องเอาใจใส่และทะนุถนอมให้ดีที่สุด
อย่ ารอจนสายเกินแก้แล้วค่อยมานั่งเ สียใจ เริ่มยื่นความอดทนและอภั ยให้พวกเขาตั้งแต่วันนี้
แล้วความสุขรอบตัวเราจะบังเกิดขึ้นได้ไม่ ย า ก
ที่มา : ขจรศักดิ์
ขอบคุณ : parinyacheewit
