เด็ กหญิงคนหนึ่งเห็นแม่นั่งแก้กลุ่มด้าย ที่ยุ่งเหยิงด้วยความอดทนแม่พย าย าม
อยู่หลายครั้งก็ไม่สามารถแก้ด้ายกลุ่มนั้นได้สักที
แต่แม่ก็ไม่ล้ มเลิก พอเหนื่อยทีก็พักไปทำอย่ างอื่นแล้วก็กลับมาหาทางแก้
ด้ายกองนั้นอีก ครั้งแล้วครั้งเล่า จึงถามแม่ว่า
“หนูเห็นแม่พ ย าย ามแก้ด้ายกองนี้มานานแล้ว
ก็ไม่เห็นแก้ได้สักที ทำไมแม่ไม่ตัดมันทิ้งไปซะ”
แม่ของเด็ กหญิงตอบว่า
“ด้ายกลุ่มนี้ มีเชือกแค่เส้นเดียวแม่หาปลายเชือกเจอแล้ว ยังไงก็ต้องแก้ได้”
ในเวลาต่อมา เ ด็กหญิงเห็นแม่นั่งลูบไล้เส้นด้ายที่สุดท้ายก็แก้ออกมาจากกองด้ายที่ยุ่งเหยิง
ด้วยความภูมิใจ แม่บอกกับเธอว่า
“จำไว้นะลูก เส้นด้ายก็เหมือนชีวิตเรา ถ้าเกิดปมพันกันขึ้นมาก็เหมือนกับชีวิตเรา
เวลามีปัญหาถ้าแม่ตัดด้ายกลุ่มนั้นทิ้งไป ก็เหมือนแม่แก้ปัญหาแบบสุ่ม ๆ
แล้วเอาด้ายที่มีรอยต่อไปทอผ้าก็จะทำให้ผ้าดูไม่มีราคา
ไม่มีใครอย ากซื้อ เหมือนกับชีวิตคนเรา
ที่เต็มไปด้วยปัญหาวุ่นวาย เป็นหางว่าว กลายเป็นคนจับจด หมกมุ่นกับปัญหาไม่มีใครอย าก
คบหาสมาคมแต่ถ้าเรารู้ต้นตอของปัญหาแล้วให้เวลากับมันสักนิด
เราก็จะคิดพิจารณาหาทางจัดการกับปัญหาได้อย่ าเป็นคนทิ้งปัญหา
หรือแก้ปัญหาส่งเดช เพราะชีวิตที่เต็มไปด้วยปัญหาคาราคาซังแก้
ไม่ต กหรือแก้ไม่ถูกทางจะเป็นตัวถ่วง
ให้เราห่วงหน้าพะวงหลังไปเรื่อย ๆ”
ขอบคุณที่มา : lifein-hug
