คำนี้จำให้ ขึ้ น ใจ “ย า ม มี ให้รู้จักเก็บ” อ่ า น แล้วได้สติ

ย า ม เล็กพึ่งพาพ่อแม่เรียกว่าได้รับการเลี้ยงดู ย า ม โตยังพึ่งพาพ่อแม่เรียกว่าชาวเกาะ

พึ่งพาตัวเองได้จึงชื่อว่าเป็นผู้ใหญ่

พึ่งพาตัวเองได้จึงยิ้มได้อย่ างภูมิใจทรัพย์สินไม่มาก

รู้จักหาไม่มีบ้านไม่มีรถรู้จักสร้าง

เหนื่อยแล้วท้อแล้วรู้จักลืมทุ กข์แล้วร้องไห้

แล้วรู้จักปลอบตัวเอง

คนอื่นให้คุณได้ก็แค่ต้นกล้า

ลงมือปลูกเองจึงได้รับร่มเงา

ย า ม อับจนอย่ ากล่าวโ ทษที่คนอื่น ไม่อุ้มชู

ย ามวิกฤติ อย่ าคับ แ ค้ น ที่คนอื่นไม่ค้ำจุน

หากคุณแข็งแกร่ง..ปัญหาที่เจอก็คือแรงส่ง

หากคุณกล้าหาญ..วิกฤติที่เจอก็คือโอกาส

ยึดในอัตตาอาจนำพาให้ตนหลงทาง

ยึดในผู้อื่นอาจทำให้หมดความเป็นตัวของตัวเอง

มุมานะไว้นะพึ่งพาตัวเองได้ทุ กสิ่งย่อมเป็น

ของคุณเข้มแข็งไว้นะพึ่งพาตัวเองได้

แม้ไร้เ สียงปรบมือจากผู้คน

แต่ตัวคุณย่อมภูมิใจพึ่งพาตัวเองได้คือคนจริง

การหัดให้ตัวเองได้ลองอยู่ตัวคนเดียวดูบ้าง

จึงถือเป็นเรื่องสำคัญ ที่ไม่ว่าใครต่า งก็ต้องเตรียมพร้อมรับมือ

ขอบคุณที่มา : wansukth