คนบางคนน่าเห็นใจ อย ากให้คนอื่นเห็นค่า
แต่ว่าหน้าที่การงาน ติ ด เพดานเตี้ย ๆ อยู่แค่นั้น
หลายคนเก็บกด แต่ไม่แสดงออกหลายคนรอระเ บิด
ใกล้เผาโลกรำไร ขณะที่บางคนสร้างทางเลือก
ขึ้นมาเอง ด้วยการพองตัวให้ใหญ่ขึ้นกว่าที่เป็น
เช่น ใช้ตำแหน่งหน้าที่ บีบให้
คนอื่นต้องไหว้วอนตน หรือใช้อำนาจที่ไม่มี เพื่อสร้างตัว
ตนให้มันมีขึ้นมา ไม่น่าต้องดุด่าก็หาเรื่องดุด่า
เรื่องต้องบอกให้รู้ทั่ว ๆ กลับเก็บงำไว้รู้คนเดียว
เป็นคนสำคัญอยู่คนเดียวหรือเรื่องจริงเป็นอย่ าง
เอามาพูดให้เข้าใจผิดอีกอย่ าง รวมแล้ว
เพื่อสร้างค่าให้ตนเองดูดีหรือมีอะไรเหนือกว่าคนอื่น
อย่ างน้อยสักนาทีหนึ่งก็เอา การหาเรื่องกลั่นแกล้ง
หรือรังแกคนอื่น โดยอาศัยหน้าที่การงาน
เป็นเครื่องมือ คือบาปหนักที่สาหัสอย่ างหนึ่ง เพราะเป็น
การเอาทั้งชีวิตตน ไปพ่น พิ ษใส่คนอื่น หรือกระทำชีวิต
ให้มีหนามแหลม งอกออกมาทิ่มตำใคร
ต่อใครรอบตัว เมื่อทำชีวิตตัวเองให้เป็นอย่ างไร
กับใครอื่นพอตื่นขึ้นมาอีกครั้งหลัง
ต า ย ก็อาจพบกับสภาพชีวิตที่มี พิ ษ ในปาก
หรือมีหนามตามตัวสอดคล้องกับที่เคยทำไว้
เป็นอาชีพนั่นเอง ส่วนคนที่ทำงานเล็กด้วยใจเอื้อเฟื้อ
อย่ างใหญ่ภูมิใจที่ช่วยให้ชีวิตของคนอื่น พบเจอแต่
ความสุขเล็ก ๆ น้อย ๆ เสมอ สุดท้ายเขาจะรู้สึก
ถึงความเป็นชีวิตที่มีเกียรติมีความสง่างาม
ออกมาจากความสุขภายในให้เป็นอะไรก็ได้
ที่รู้สึกดีกับตัวเองระหว่างมีชีวิตและมั่นใจว่าหลังสิ้นชีวิตนี้
จะไปมีชีวิตหน้าที่ดีขึ้นเหมือนที่เคยช่วย
ให้ชีวิตคนอื่น ดีขึ้นมาโดยตลอด
ขอบคุณที่มา : meokayn
