เจอกันนั้นไม่ มี คำ ว่ า บังเอิญ มี ก ร ร ม ต่อกันจะต้องได้เจอกัน

คนที่มี ก ร ร ม ต่อกันจะเดินมาเจอกันเพราะ

การเจอกันไม่มีคำว่า บังเอิญไม่เพราะก รรม

เขาที่มีต่อคุณก็กรร มคุณที่มีต่อเขาจึงได้มา

เจอกันและก รรมนั้นจะพาคนทั้งสองมาเจอ

กันในช่วงเวลาหนึ่งเท่านั้นและเมื่อหมดก รรม

ไม่อย ากจากก็ต้องจากสิ่งใดที่เรา

ทำมาไม่อย ากเจอก็ต้องเจอสิ่งใดที่เราไม่ได้

ทำมาไม่อย ากจากก็ต้องจากนี้ละที่เรียก

ว่ากรร มดังนั้นการที่เราโดนกระ ทำจากคนอื่นนั้น

ไม่ใช่เรื่องบังเอิญมันเป็นผลของก รรมที่เรา

ทำมาก่อนแต่เราก็คงพิสูจน์ไม่ได้ว่าอดีตเรา

เคยทำมาจริงเหรอดังนั้นแล้ว เราควรมาคิดว่า

ถ้าเกิดมันเป็นเรื่องจริงดังนั้นแล้วเราไม่อย ากที่จะสร้าง

ก รรมกับเขาอีกไม่อย ากให้เขามาทำร้ าย

อีกเราจึงหัดที่จะให้อภั ยปล่อยเขาออกจากใจเลิกสร้างกรร ม

ต่อกันส่วนตัวเขาจะสำนึกหรือไม่

ให้คิดซะว่า เราให้อภั ยเราได้บุญเราได้เลิกยุ่งเกี่ยว

ต่อกันส่วนเขาก็คงจะได้รับก รรมที่เขาทำ

โดยที่เราไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆ กับก รรมนั้นดังคำ

ที่ว่าบุญใครกรร มมันตามหลักคำสอน

ของพ ระพุ ทธเจ้าท่านตรัสไว้ว่าความบังเอิญไม่มีจริง

เพราะทุ กสิ่งล้วนต้องมีที่มาที่ไปนั่นก็

คือตัวก รรมที่นำพามาแต่เมื่อพามาเจอกันแล้วหลัง

จากนั้นคือ ตัวเราเอง เป็นคนกำหนด

จะกำหนดให้ดีก็ร่วมกันทำดีจะกำหนดให้มันแ ย่

ก็ทำร้ ายซึ่งกันและกันก็อยู่ที่เราเลือกการพบ

กันในปัจจุบันคือผลของก รรมในอดีตแต่ชีวิตจะเป็นเช่นไร

ในอนาคต คือ ผลของก รรมที่เราจะทำในวันนี้

cr ธรรมทา