คุณอย ากรู้ไหมว่า “ทำไมบางครั้ง…การอยู่เงียบๆ ย่อมดีกว่า”
คุณเคยสังเกตไหมว่าการที่เราได้เจอผู้คนมากมายนั่น
ทำให้จิตใจของเราวุ่นวายมากขึ้นซึ่งจะตรงกันข้ามขึ้นมาทันที
เมื่อเราได้อยู่เงียบๆ คนเดียว
ดังนั้น วันนี้เราจะมาพูดถึงเหตุผลที่ว่า
“ทำไมบางครั้ง…การอยู่เงียบๆ ย่อมดีกว่า”
ยิ่งโตยิ่งรู้สึกว่า บางเรื่องอยู่เงียบๆ จะดีกว่าพูดไปก็ไม่มีอะไรดีขึ้น
จะแ ย่ลงด้วยซ้ำในบางทีและในบางเรื่อง…
ให้ทำเป็นนิ่งๆ เฉยๆ บ้าง อย่ าโ ว ย วายแสดงความรู้สึก อะไรออกไปมากมาย
เพราะมันไม่เป็นผลดีต่อตัวเอง ดีใจก็ให้พอดี…
เ สี ยใจก็ให้พอดี โม โหให้น้อย… มีความสุขให้มาก
ยิ่งโตยิ่งต้องใช้สติมากขึ้น พิจารณาทุ กเรื่องให้ดี
ก่อนพูด ก่อนคิด ก่อนตัดสินใจอะไรลงไปเพราะไม่ใช่ทุ กคน
รักหรือชื่นชมในตัวเราถ้าเราเผลอทำตัวไม่ถูกไม่ควรไป
คนรอ เ ห ยี ย บก็อาจจะเยอะกว่าที่คิดไว้ก็ได้โลกไม่ได้ เ ล ว ร้ า ย
หรอก… แต่ก็ไม่สวยงามมากขนาดนั้น
ทำให้ตัวเองมีค่าแบบอากาศนิ่งเฉยสัมผัสไม่ได้แต่.. ทุ ก
คนขาดไม่ได้
การสร้างความดี สะสมบารมีนั้นจึงสำคัญทำเท่าที่มีโอกาศได้ทำความดี
เมื่อทำแล้วต่อให้ไม่มีใครเห็นอย่ างน้อยก็ตัวเราเองที่เห็น
คนทำดี เดินไปไหนไม่ต้องคอยมาระ วัง หลังเพราะไม่มี ศั ตรู คู่แค้น
ความดีที่เราทำนั้นก็เปรียบดังอากาศ อาจมองไม่เห็น แต่รู้สึกได้
พายุนั้นก็เปรียบดังความ โ กรธ ที่กระทบใจ
ในวันที่เราโ กรธนั้นก็เหมือน เราเอาผ้า ปิ ด ต า
แล้วทำตามอา รมณ์ เราจะไม่เห็นเลยว่าเราทำ
หรือพูดอะไรไปบ้างแต่คนรอบข้างเรา
เขาจะมองเห็นได้อย่ างชัดเจน
ดังนั้นความโ กรธ จึงเป็น พิ ษ ต่อตัวผู้โ กรธเอง
อย่ าได้เอาความโ กรธเพียง ชั่ ว คราว…ไปแลกเปลี่ยนกับความรู้สึกดีๆ ที่เขามีให้
เพราะต่อให้คนดีแค่ไหน เขาก็มีขีดจำกัด ของเขาเหมือนกัน
ถ้าโ กรธบ่อยจนควบคุมอา รมณ์ตัวเองไม่ได้ระ วัง
จะเ สียคนดีๆ รอบตัวไปโดยไม่รู้ตัว..!!
ขอบคุณแหล่งที่มาจาก: bi tcoretec