ไม่เข้าไปยุ่งด้วย แต่ ให้ อ ภั ย แล้ว นะ

ทุ กข์ต กอยู่ที่คนเ ก ลี ย ด กรร มต กอยู่ที่คนเคียดแค้น ให้อภั ยแต่ไม่สุงสิงด้วย

ทุ กข์ต กอยู่ที่คนเ ก ลี ย ดกร ร มต กอยู่ที่คนเคียดแค้น ..คนที่ไม่ทุ กข์

ไม่มีกรร ม คือ คนที่ไม่เ ก ลี ย ด ไม่เคียดแค้นใครใครให้อภั ยก่อน ก็มีความสุขในชีวิต ก่อน

ให้อภั ยแต่ไม่ให้โอกาส ให้อ ภัยแต่ไม่กลับไปคบ

คุณต้องเข้าใจก่อนว่า.. ให้อภั ย กับ ให้โอกาส มันคนละส่วนกันการให้อภั ย คือ การยกโ ทษ

ทางจิตใจในสิ่งผิดที่เขาทำต่อเราทำให้ความรู้สึกของความโกรธแค้นของเราบรรเทา

เรารู้สึกว่าเราให้อภั ยเขาได้ เราจึงให้อภั ย ..ให้อภั ยโดยไม่ขึ้นกับว่า

คนที่ทำผิดนั้นจะเป็นอย่ างไร จะเ สียใจ

จะชดใช้ จะรับโท ษหรือเปล่า เราไม่ต้องไปสนแต่เราก็ให้อภั ยเขาได้ เพื่อปลดปล่อย

ความโกรธ ออกจากใจเราบางครั้งเราไม่ให้อภั ยบางคน

เพราะ คิดว่าเราทำไม่ได้หรือไม่เราก็รู้สึกว่า เราไม่อย ากให้อภั ย

เราจะเก็บความโกรธแค้นนี้ไว้ เพราะเขาไม่สมควรได้รับ

การให้อภั ย แต่ในขณะเดียวกันนั้นเรากลับไม่รู้ตัวว่าจิตใจที่โกรธแค้นนั้น

มาพร้อมกับความทุ กข์และมันทำร้ ายเราเสมอ คนที่ทำผิดกับเรา

ไม่ได้มารู้สึกด้วยกับเราเลยการให้อภั ย ก็ไม่ได้หมายความว่า เราจะต้องกลับไปดีกับเขา

แต่เป็นการทำให้เราพ้นจากจิตใจที่เคียดแค้นและเ จ็ บ ป ว ดต่างหาก

เคยได้ยินไหม.. ให้อภั ย แต่ ไม่สุงสิงด้วย ยกโ ทษให้แต่ ไม่กลับไปคบ

ให้อภั ยเขา เราสุข โกรธเขาเ ก ลี ย ด เขา เราก็ทุ กข์เอง ให้อภั ย

มันช่วยปลดปล่อยเราจาก.. ความทุ กข์และ ความแค้น คนที่ทำได้คือคนที่ชนะไม่ใช่พ่ายแพ้

จริง ๆ แล้วการให้อภั ยกับการให้โอกาส เป็นคนละส่วนกัน เราให้อภั ย

แต่ไม่ให้โอกาสได้ เพราะการให้อภั ยคือการยกโ ทษทางจิตใจที่ปลดปล่อยตัวเรา

จากการถูกทำร้ ายทางใจแต่การให้โอกาสต้องมาพร้อมกับการพิสูจน์ตัวเองของคนทำผิด

ถ้าคนทำผิดไม่ได้กลับใจ ไม่ได้เสี ยใจ เราไม่จำเป็นต้องให้โอกาสเสมอไปและบางครั้งเขา

ยังต้องรับโ ทษจากความผิดนั้น แต่ส่วนของเรานั้น แค่ยกโท ษให้เขา แล้วเดินหนีออกมา

เอาความสุขของเรากลับคืนมาใหม่เป็นของเราการให้อภั ย ทำให้เราได้ชีวิต

และ ความสุขของเรากลับมา

ขอบคุณที่มา : verrysmilejung