คนบางคนน่าเห็นใจ อย ากให้คนอื่นเห็นค่าแต่ว่าหน้าที่การงาน ติ ดเพดานเตี้ย ๆ
อยู่แค่นั้นหลายคนเก็บกด แต่ไม่แสดงออกหลายคนรอระเ บิดใกล้เผาโลกรำไร
ขณะที่บางคนสร้างทางเลือกขึ้นมาเอง ด้วยการพองตัว
ให้ใหญ่ขึ้นกว่าที่เป็น เช่น ใช้ตำแหน่งหน้าที่ บีบให้คนอื่นต้องไหว้วอนตน หรือใช้
อำนาจที่ไม่มี เพื่อสร้างตัวตนให้มันมีขึ้นมา ไม่น่าต้องดุด่าก็หาเรื่องดุด่า เรื่องต้อง
บอกให้รู้ทั่ว ๆ กลับเก็บงำไว้รู้คนเดียว
เป็นคนสำคัญอยู่คนเดียวหรือเรื่องจริงเป็นอย่ าง เอามาพูดให้เข้าใจผิดอีกอย่ าง
รวมแล้วเพื่อสร้างค่าให้ตนเองดูดีหรือมีอะไรเหนือกว่าคนอื่นอย่ างน้อยสักนาที
หนึ่งก็เอา การหาเรื่องกลั่นแกล้งหรือรังแกคนอื่น
โดยอาศัยหน้าที่การงานเป็นเครื่องมือ คือบาปหนักที่สาหัสอย่ างหนึ่ง เพราะเป็น
การเอาทั้งชีวิตตน ไปพ่น พิ ษ ใส่คนอื่น หรือกระทำชีวิตให้มีหนามแหลม งอกออก
มาทิ่มตำใครต่อใครรอบตัว เมื่อทำชีวิตตัวเองให้เป็นอย่ างไรกับใครอื่น
พอตื่นขึ้นมาอีกครั้งหลัง ต า ย ก็อาจพบกับสภาพชีวิตที่มี พิ ษ ในปากหรือมีหนาม
ตามตัวสอดคล้องกับที่เคยทำไว้เป็นอาชีพนั่นเอง ส่วนคนที่ทำงานเล็กด้วยใจเอื้อเฟื้อ
อย่ างใหญ่ภูมิใจที่ช่วยให้ชีวิตของคนอื่น
พบเจอแต่ความสุขเล็ก ๆ น้อย ๆ เสมอ สุดท้ายเขาจะรู้สึกถึงความเป็นชีวิตที่มีเกียรติมี
ความสง่างามออกมาจากความสุขภายในให้เป็นอะไรก็ได้ ที่รู้สึกดีกับตัวเองระหว่างมี
ชีวิตและมั่นใจว่าหลังสิ้นชีวิตนี้จะไปมีชีวิตหน้าที่ดีขึ้นเหมือนที่เคยช่วยให้ชีวิตคนอื่น
ดีขึ้นมาโดยตลอด
ขอบคุณที่มา : meokayna
