ณ ร้านอาหารแห่งหนึ่ง ขณะที่นั่งจิบกาแฟอย่ างสงบ อยู่ ๆ ก็มีแ มลงสาบบินจากไหนไม่รู้บินเข้ามา
เกาะผู้หญิงโต๊ะข้าง ๆ แบบไม่ทันตั้งตัว ผู้หญิงคนนี้กรีดร้อง
กระโดดโลดเต้น โหวกเหวกโวยวาย สะบัดไม้สะบัดมือหวังให้แม ลงสาบบินออกไปในตอนนั้นท่าทาง
ที่เธอแสดงออกมา ทำให้เพื่อน ๆ ที่นั่งด้วยกันรู้สึกต กใจ
และหัวเสี ยเป็นอย่ างมาก หลังจากเธอใช้ความพย าย ามสักครู่หนึ่งแม ลงสาบก็บินออกไป แต่เดี๋ยวนะ!
แม ลงสาบมันไม่ได้ไปไหนไกลเลยมันแค่เปลี่ยนเป้าหมายไปเกาะผู้หญิงข้าง ๆ แทน
ทันทีที่แม ลงสาบเริ่มเกาะอีกคนนึง เหตุการณ์ทุ กอย่ างเหมือนเดิมเป๊ะผู้หญิงคนใหม่ร้องโหวกเหวกโวยวาย
กระโดดโลดเต้น พย าย ามทำทุ กวิถีทางเพื่อสลัดแม ลงสาบให้หลุด ออกไปเหมือนคนก่อน
เด็ กเสิร์ฟเห็นเข้า ก็ต กใจ รีบวิ่งตรงดิ่งมาที่โต๊ะลูกค้าทันทีเหมือนแมล งสาบจะรู้ว่าเหยื่อรายใหม่กำลังมาแล้ว
มันเลยบินออกจากตัวผู้หญิงคนที่สอง แล้วมาเกาะที่เด็ กเสิร์ฟคนนั้นแทน
เหตุการณ์ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น แทนที่เด็ กเสิร์ฟจะสะบัดแม ลงสาบตัวนั้นทิ้งในทันทีเขากลับยืนมองนิ่ง ๆ เฉกเช่น
เพื่อนที่คุ้นเคยกันสังเกตพฤติก รรมการเคลื่อนไหวของแมล งสาบบนเสื้อเขา เมื่อเด็ กเสิร์ฟมั่นใจ
ในทิศทางการเคลื่อนที่ของแม ลงสาบแล้ว เด็ กเสิร์ฟจึงค่อยเอามือคว้าแม ลงสาบอย่ างรวดเร็ว พร้อมกับนำออก
ไปโยนทิ้งนอกร้านในทันทีสิ่งที่ CEO Google คนนี้ตั้งคำถามคือ
แมล งสาบคือต้นเหตุของความโกลาหลครั้งนี้หรือเปล่ า ?ถ้าใช่…แล้วทำไมเด็ กเสิร์ฟคนนี้ถึงยืนนึ่ง ๆ พร้อมกับรับมือ
กับเจ้าแ มลงสาบตัวนี้ได้ อย่ างสบาย ๆ ในขณะที่หญิงสาวสองคนนั้นถึงกระโดดโลดเต้น
วิ่งไปมาเพื่อให้แมล งสาบบินออกไปจริง ๆ แล้วปัญหามันอาจไม่ได้ อยู่ที่ “แ มลงสาบ” แต่มันอยู่ที่ความสามารถ
ในการรับมือกับปัญหาที่เข้ามารบกวนมากกว่า Sundar Pichai เลยเริ่มตระหนักว่า…ที่ผ่ านมา สิ่งต่าง ๆ
ทำให้ตัวเค้าหัวเ สียไม่ว่าจะเสี ยงบ่นจากเจ้านาย พ่อแม่ ลูกค้า หรือคนใกล้ตัวรวมไปถึงความเครีย ดต่าง ๆ
ที่เกิดขึ้นกับเขา จริง ๆ แล้วมันอาจจะไม่ใช่ปัญหาเลยก็เป็นได้ อา รมณ์หรือความรู้สึกต่าง ๆ
เหล่านั้นเกิดจากเราเองเรานี้แหละ ที่ไม่สาม ารถรับมือกับสิ่งต่าง ๆ เหล่ านั้นได้เพร าะจริง ๆ แล้วเราคือคนที่เลือกเองว่า
จะรู้สึกยังไงกับสิ่งรบกวนเหล่ านั้นมันไม่ใช่เพรา ะรถติ ด แล้วทำให้เราหัวเสี ย แต่มันคือปฏิกิริย าของเรา
ที่ใช้ในการรับมือกับปัญหาต่างหากบางทีถ้าไม่มีสติเราอาจหงุดหงิด อ ารมณ์ร้อนมากยิ่งขึ้นพอรถยิ่งติ ด เรายิ่งรีบ
สุดท้ายบานปลายนำไปสู่อุบั ติเ หตุรถชนหรือในกรณีของแมล งสาบ ยิ่งพย าย ามปัด ออกจากเสื้อ
สุดท้าย มันอาจบินมาเกาะหน้าหรือบินเข้าปาก ยิ่งไปกว่านั้น ถ้าคุณพย าย ามวิ่งหนี คุณอาจสะดุดล้ ม เป็นแผลใหญ่โต ก็ได้
ดังนั้นจงจำไว้ว่า ยิ่งเราใช้วิ ธีการรับมือที่ไม่ถูกต้อง ยิ่งทำให้ปัญหายุ่งเหยิงใหญ่โต
สิ่งสำคัญคือ ไม่ใช่แค่การ React หรือแค่ตอบสนองปัญหาด้วยสัญชาตญาณแต่มันต้องเป็นการ Respondหรือรับมือด้วย
กระบวนการคิดที่ถูกต้อง ผ่ านการใช้ส มองไตร่ตรองเพื่อควบคุมต้นตอของปัญหา
ไม่ให้มันบานปลายเกินแก้ไขคนที่มีความสุขไม่ใช่เพ ราะทุ ก ๆ สิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิต มีแต่เรื่องที่ถูกต้องตามแผนการที่วางไว้หรอกนะ
แต่เขามีความสุขเพร าะสติและทัศนคติที่ดี ที่มีต่อปัญหาต่าง ๆ ในชีวิตมากกว่า
ขอบคุณที่มา : lifein-hug